ТУН

\[тhу н \] ни вуч ийиз; -ада, уна; -ур, -ан, урай, -амир; тун тавун, тун тавун, тун тахвун, тан хъийимир 1) са гьина ятӀани амукьдайвал, акъваздайвал авун. Фекьидин папа фекьи кӀвале тан тийиз, гъуьжетар хьана. Ф. КьепӀина тур фекьи. - Я буба, куьне ФатӀимат гъуьлуьз ганани? \[Къурбан\] - Эхь, тагана, чна кӀвале, тач хьи, Гь. Гь. Адетдин къармахра. Мисал хьана Батыраян цӀарцӀикай. «Женнет жуваз къачу на, Заз тур анжах кӀаниди!» А. С. Хцихъ галаз ихтилат. КӀвализ физ жедач: адан папа тун тавунни мумкин тир, авур кьван агьаррилай кьулухъ. М. Б. «Жигули». Забитавай кьамир хабар, вуча уьмуьр, вуча зегъмет, Масдан зегьмет незвай са кас, элдин юкьва тан лугьумир. З. Р. Лугьумир. 1963 - йисуз кӀвенкӀвечи бригадир Сафаралиев Сафаралиди векьер къурухра ва багълара тутуна некӀединни товарный фермадал хкана фуражердив вахкунин къарар кьабулна. А. Шагьмарданов. Майишатдиз регьбервал гуникай веревирдер. 2) мурадвилин формада авай глаголдихъ алакъада авайла 'мажбури авун'. Мукьварал за адаз кхьена, а чӀал агакьариз тада, ахпа ам за Вазни ракъурда, М. М. Гаджиев. Из лингвистичского наследия. - Садавни мад офицер Ийиз тамир сефилар. А. С. Дидедин кьисас. Газетрин редакцийри чпин къвалав литературадин кружокар тешкилуналди, анра юкьван школайрин преподавателрив, партийный, советрин ва маса работникрив лекцияр кӀелиз туналди чи литературадин гележег тир жегьил писателар чӀехи авунин кардик лайихлу пай кутада. А. С. Жегьил шаиррин яратмишунин бязи месэлайрикай. Зав кӀелиз турди, зи диде кьейи Жамадин дуван ийиз турди вун я. З. Э. Муькъвел гелер. Бакуда яшамиш жезвай зи руш. адан гъуьлуь, вичин диде кьена лугьуз тахсирар кутуна. дустагъда тваз туна. ЛГ, 2003, 4. ХӀӀ. Накьан неречӀ, алатна вач - гирве низ сал я? Гъейри бенде за кьулухъ тач - гьаваян къал я. И. Гь. Рубаияр.

ТУН
ТУН

Значение слова в других словарях