араб, сущ.; -а, -а; -ар, -ари, -ара дуьзен чка Гагь тӀулариз аватиз, гагь кьакьан синерал акьалт хъийиз дагъдин къекъвей-къекъвей рекьерай физва зун. А. Ф. Лянет. Сурар кӀватӀиз рушар физва, Сувун тӀулар цӀару хьана. А. Ал. Сурар кӀватӀиз... Хци ам тухвана, хуьруькай хейлин яргъа авай дагъдин тӀулал буба кӀулай авудка, вични са геренда ял ягъиз ацукьна. Н. М. Буба.
сущ.; -ди, -а; -ар, -ари. -ара хесет. - ГьикӀ хьана, маймун? - хъуьрезва зи кьилихъай винелди акъвазна дишегьли
Полностью »(-ди, -да, -ар) 1. xasiyyət; 2. adət, vərdiş; кицӀи вичин тӀул квадардач. Ata. sözü it sümsünməkdən əl çəkməz
Полностью »Ӏ - 1. нрав, норов (разг.). 2. привычка; черта (характера) : хъсан тӀул квай инсан - а) человек с хорошим нравом; б) человек с хорошей привычкой; заз
Полностью »Ӏ 1) n. nature, character, temperament; disposition, humor .; 2) n. custom, habit; tradition, practice; use; rut
Полностью »