ТӀУЛ
Ӏ 1) n. nature, character, temperament; disposition, humor .; 2) n. custom, habit; tradition, practice; use; rut.
(-ди, -да, -ар) 1. xasiyyət; 2. adət, vərdiş; кицӀи вичин тӀул квадардач. Ata. sözü it sümsünməkdən əl çəkməz
Полностью »Ӏ - 1. нрав, норов (разг.). 2. привычка; черта (характера) : хъсан тӀул квай инсан - а) человек с хорошим нравом; б) человек с хорошей привычкой; заз
Полностью »сущ.; -ди, -а; -ар, -ари. -ара хесет. - ГьикӀ хьана, маймун? - хъуьрезва зи кьилихъай винелди акъвазна дишегьли
Полностью »араб, сущ.; -а, -а; -ар, -ари, -ара дуьзен чка Гагь тӀулариз аватиз, гагь кьакьан синерал акьалт хъийиз дагъдин къекъвей-къекъвей рекьерай физва з
Полностью »