1. прич. sıxılmış, əzilmiş, incidilmiş; 2. прил. məzlum, məhkum; əzilən; угнетённые народы məzlum xalqlar; 3. прил. çox məyus, çox pərt, ruhdan düşmüş, düşkün, ruhən əzgin; 4. в знач. сущ. угнетенные məzlumlar.
1. прич. sıxılmış, əzilmiş, incidilmiş; 2. прил. məzlum, məhkum; əzilən; угнетённые народы məzlum xalqlar; 3. прил. çox məyus, çox pərt, ruhdan düşmüş, düşkün, ruhən əzgin; 4. в знач. сущ. угнетенные məzlumlar.
-ая, -ое. см. тж. угнетённые, угнетённость 1) Испытывающий социальный, национальный гнёт, угнетение. Освобождение угнетённых народов. Угнетённый класс. 2) Удручённый, подавленный. У-ое настроение. У-о
Полностью »