ср мн. нет 1. işlətmə, işlədilmə; sərf etmə (edilmə); istemal etmə (edilmə), istifadə etmə (edilmə); 2. tətbiq etmə (edilmə); 3. istifadə, tətbiq, istemal; способ употребления tətbiq (istemal) üsu u; выйти из употребления istemaldan çıxmaq (daha işlənməmək).
I см. употребить II -я; ср. к употреблять и употребляться. Постоянное употребление чего-л. Сократить употребление табака. Употребление овощей в пищу. Неточность в употреблении слова. Ввести в употребл
Полностью »1. işlətmə, işlədilmə, sərf etmə (edilmə), istemal etmə (edilmə), istifadə etmə (edilmə); 2. tətbiq etmə (edilmə); 3
Полностью »