ХИЯНАТ

араб, сущ.; -ди. -да; -ар, -ри, -ра зиян хкатдайди. Раснавайди ажалд машин, Инсанриз цӀийи хиянат! А. Ф. Дяве. Дуствиликай, вафалувиликай, дустунин хиянат веже текъвервиликай Эмин кьилди дустариз лагьанвай шииррани раханва. М. М. Гь. Сифте. гафунин чкадал, 1948. Къуй ракьинин нурар адал бул хьурай, Турфанривай тахьуй адаз хиянат. А. С. Руфунал залай дишегьли. Синонимар: хаин, вафасузвал.

* хиянат хьун гл., зиян хкатдайди хьун. Ада и карда маса гунуг, хиянат хьун мумкин гьисабзавай. А. И. Самур.

ХИЯЛЛУДАКАЗ
ХИЯНАТ

Значение слова в других словарях