ШИШ

туьрк, сущ; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера 1) кабаб ийидайла, як акьалждай яргъи, дуьз затӀ (сим. тӀвал). Шишерал шашликар, хунчадал ширин~верцӀи затӀар алаз, гъиле чехир авай герде кьуна, далдам зуьрнедивди ам къаршиламишиз фенай. З. Э. Муькъвел гелер.. Акьалжзава шишерал кӀелен таза як. Къвалавни гва цурни мед, истивут, сумах. А. С. Хцихъ галаз ихтилат. 2) шишинал чрай як. - Ша, гадаяр, няниз шишер жеда. А. А. Лезгияр.

* шиш(ер) авун [ягъун] гл. шишинал як чрун. - Ви сагълугъдай нянихъ шишер ийида. Ша жувни... Лап багьа мугьман жеда... А. А. Лезгияр. [ХаназирикӀ]. И мукьвара играми Керекуьре Пуркуровичакай Халкьдин Собраниядин депутат жедайвал я. Гьа чӀавуз а гьерекай хъсан шишер яда чна. Ф. Б. Филиал.

* шишерал къягъун гл. жаза гун, кӀеви.

ШИШ
ШИШ

Значение слова в других словарях