м мн. нет epikürçülük (1. qədim yunan materialist filosofu Epikürün dinə qarşı yönəldilmiş fəlsəfi nəzəriyyəsi; 2. həyatın mənasını kefdə, eyş-işrətdə, rahat həyatda görmə).
м мн. нет epikürçülük (1. qədim yunan materialist filosofu Epikürün dinə qarşı yönəldilmiş fəlsəfi nəzəriyyəsi; 2. həyatın mənasını kefdə, eyş-işrətdə, rahat həyatda görmə).
-а; м. 1) Учение древнегреческой и римской философии, согласно которому основой счастья человека является удовлетворение его жизненных потребностей, разумное наслаждение и покой. 2) книжн. Мировоззрен
Полностью »