ÜFUNƏTLİ

sif. Pis iy verən, pis qoxulu, üfunət yayan, pis iyli.
[Həsən] həyətdə paslı tənəkələr arası ilə keçib, üfunətli pilləkənə yanaşdı. Çəmənzəminli.
Tahirzadə tozlu, üfunətli yerlərdən keçərək daş döşəməli yoxuş küçə ilə dikləndi. Mir Cəlal.

Синонимы

  • ÜFUNƏTLİ iyrənc — mənfur — murdar
  • ÜFUNƏTLİ iyli — qoxulu

Антонимы

  • ÜFUNƏTLİ ÜFUNƏTLİ – ƏTİRLİ Bu üfunətli mühitdən qurtarmağınız qeyri-mümkündür (M.Talıbov); Məgər insanın yaxşı bir musiqi parçasını dinləmək, ətirli bir gülüst
ÜFUNƏTLƏNMƏK
ÜFÜQ

Значение слова в других словарях

древе́сница заму́читься капитуля́нтски прису́чивание проны́рливо разреши́тель ска́ндиевый сладкова́то тракторизи́ровать экстраверти́вный юр... дзюдо́ дра́нь пропасть суверените́т airtillery azygous beggarliness diamond-backed snow off squiggly technography подмахнуть потрясти эволюционировать