Толковый словарь азербайджанского языка

  • Ö

    Azərbaycan əlifbasının iyirmi ikinci hərfi. // “Ö” hərfi ilə işarə olunan saitin adı

    Полностью »
  • ÖC

    is. İntiqam. [Tərxan:] Qaynayır qəlbimin içində öcüm; Bilirəm, çatmaz o nəhəngə gücüm. A.Şaiq. □ Öc almaq – intiqam almaq

    Полностью »
  • ÖCƏŞKƏN

    sif. Öcəşməyi, sürtüşməyi sevən, mübahisə etməyi sevən. Öcəşkən adam

    Полностью »
  • ÖCƏŞKƏNLİK

    is. Öcəşməyi adət etmiş adamın xasiyyəti. Öcəşkənlik yaxşı şey deyil

    Полностью »
  • ÖCƏŞMƏ

    “Öcəşmək”dən f.is. [Vaqif Şahnisəyə:] Xülasə, gecə-gündüz bu xanların bir-biri ilə öcəşməsindən heç başımız ayazımır

    Полностью »
  • ÖCƏŞMƏK

    f. Çəkişmək, sataşmaq, sürtüşmək, mübahisə etmək, tutaşmaq. [Rzaqulu:] Qoy o məni yaxşı tanısın, mənə öcəşməsin, xataya salmasın… N

    Полностью »
  • ÖD

    is. 1. Qara ciyərin ifraz etdiyi sarıyaşıl rəngli acı maye. □ Öd kisəsi – qara ciyərdə olan və öd ifraz edən kisəyəoxşar orqan; ödlük

    Полностью »
  • ÖDDƏK

    sif. məh. Qorxaq

    Полностью »
  • ÖDƏK

    is. məh. Ödənməli plan, qaytarılmalı olan pul; borc. [Əlləzoğlu:] Mən bu qədər ödəyin altından necə çıxacağam? İ

    Полностью »
  • ÖDƏMƏ

    “Ödəmək”dən f.is

    Полностью »
  • ÖDƏMƏK

    f. 1. Başqasından aldığı, yaxud borc etdiyi şeyi qaytarmaq, vermək. Həsən çəkmə pulunu iki aya qədər ödəyə biləcək idi

    Полностью »
  • ÖDƏNİLMƏ

    “Ödənilmək”dən f.is

    Полностью »
  • ÖDƏNİLMƏK

    “Ödəmək”dən məch. Borc ödənildi. Bütün ehtiyaclar ödənildi. – Məcəllə hökmüylə xatırlanan borc; Yaxşıdır min dəfə ödənilməsə

    Полностью »
  • ÖDƏNİŞ

    is. 1. Ödənmə işi; ödənmə. Borcun ödənişi. 2. Yerinə yetirilmə. Planın ödənişi

    Полностью »
  • ÖDƏNMƏ

    “Ödənmək”dən f.is

    Полностью »
  • ÖDƏNMƏK

    bax ödənilmək. Borc ödəndi

    Полностью »
  • ÖDƏYİŞ

    is. Borcunu vermə, ödəmə

    Полностью »
  • ÖDLÜK

    is. bax öd kisəsi (“öd”də)

    Полностью »
  • ÖDÜL

    is. Mükafat, priz

    Полностью »
  • ÖDÜNC

    is. Əvəzi eyni və ya bənzər şeylə verilmək (qaytarılmaq) şərtilə alınan şey (əsasən pul); borc

    Полностью »
  • ÖFKƏ

    is. 1. Ağ ciyər. 2. dan. Hirs, qəzəb, hiddət. ◊ Öfkən (öfkəsi) yansın! – qarğış məqamında işlədilir. Səni görüm, öfkən yansın

    Полностью »
  • ÖFKƏLƏNMƏ

    “Öfkələnmək”dən f.is

    Полностью »
  • ÖFKƏLƏNMƏK

    f. Hirslənmək, hiddətlənmək, qəzəblənmək, hiddətə gəlmək

    Полностью »
  • ÖFKƏLİ

    sif. 1. Ürəkli, qorxmaz, cəsarətli, ciyərli. Öfkəli oğlan. 2. dan. Hirsli, qəzəbli, hiddətli, acıqlı

    Полностью »
  • ÖFKƏLİ-ÖFKƏLİ

    zərf Hirsli-hirsli, qəzəbliqəzəbli, qəzəblə, hirslə, hiddətlə. [Murtuzov:] Yoxsa bu uşaq belə öfkəli-öfkəli danışmaz! S

    Полностью »
  • ÖGEY

    sif. Doğma olmayan. Ögey ana. Ögey ata. Ögey bacı. - Uşaq anasına doğma olsa da; Qondarma ataya ögeydir, axı

    Полностью »
  • ÖGEY-DOĞMALIQ

    is. Hamıya qarşı eyni münasibətin olmadığı hal; ayrı-seçkilik. Araya ögey-doğmalıq salmaq. – Bəli, elədir, – deyə mən Nəbi kişinin sözünü təsdiq etdim

    Полностью »
  • ÖGEYLİK

    is. Doğma olmama, ögey olma. Mənə neçə qadın analıq etdi; Dözdülər anasız məhəbbətimə; Mən isə dözmədim ana adıyla; Onların ögeylik sədaqətinə

    Полностью »
  • ÖGƏC

    is. Üçyaşar erkək qoyun. Toğlu birillik, şişək ikiillik, ögəc üçillik olardı. H.Sarabski

    Полностью »
  • ÖHDƏ

    is. [ər.] Öz üzərinə götürülən və yerinə yetirilməsi vacib olan vəzifə; təəhhüd, borc. □ Öhdəsində qalmaq – himayəsində, iaşəsində olmaq, boynunda olm

    Полностью »
  • ÖHDƏÇİ

    is. Hər hansı bir işi görməyə, yerinə yetirməyə söz verən, üzərinə təəhhüd götürən adam

    Полностью »
  • ÖHDƏÇİLİK

    bax öhdəlik. Bütün trestimiz üzərinə yeni öhdəçiliklər götürür. M.İbrahimov. [Fərəc kişi:] İndi də öhdəçilik götürüblər ki, biçini iki günə qurtarsınl

    Полностью »
  • ÖHDƏLİK

    is. Mütləq yerinə yetirilməli olan iş; öhdəçilik. Üzərinə öhdəlik götürmək. Öhdəlik şərəflə yerinə yetirildi

    Полностью »
  • ÖHÖ

    təql. Öskürərkən çıxan səs

    Полностью »
  • ÖHÖ-ÖHÖ

    təql. Öskürərkən çıxan səs

    Полностью »
  • ÖKCƏ

    is. Ayaqqabı altının topuq altına düşən hündür hissəsi; daban

    Полностью »
  • ÖKSÜZ

    is. 1. Yetim. Ta uşaqlıqdan öksüz qalmış Gülzar öz kor anası ilə yoxsul qardaşı Aslanın himayəsində yaşayırdı

    Полностью »
  • ÖKSÜZLÜK

    is. Yetimlik. // Kimsəsizlik. Baxdım ki, sürünməyin sonu yoxdur, buraxdım; Qapadım bir məzara öksüzlüyün daşını

    Полностью »
  • ÖKÜZ

    is. 1. İş heyvanı kimi istifadə edilən buğa. Təpəl öküz. Öküzləri arabaya qoşmaq. – …Kiçik çobanlar öküzlərə minib, malları evə sarı qovurdular

    Полностью »
  • ÖKÜZGÖZÜ

    is. bot. Sarı çiçəkləri təbabətdə işlədilən ot bitkisi

    Полностью »
  • ÖKÜZLÜK

    is. Yekəlik, nahamarlıq, zorbalıq (adam haqqında). // məc. Qabalıq, kobudluq, qanmazlıq

    Полностью »
  • ÖLÇDÜRMƏ

    “Ölçdürmək”dən f.is

    Полностью »
  • ÖLÇDÜRMƏK

    icb. Ölçməyə məcbur etmək, yaxud xahiş edərək ölçmə işi gördürmək

    Полностью »
  • ÖLÇMƏ

    “Ölçmək”dən f.is

    Полностью »
  • ÖLÇMƏK

    f. 1. Bir şeyin ölçüsünü, miqdarını qəbul olunmuş vahidlər əsasında müəyyən etmək, müəyyənləşdirmək. Südü ölçmək

    Полностью »
  • ÖLÇÜ

    is. 1. Hər hansı bir şeyi ölçmək üçün qəbul edilmiş vahid. Uzunluq ölçüsü. Həcm ölçüsü. 2. məc. Bir şəxsə, ya şeyə qiymət vermək, müqayisə etmək üçün

    Полностью »
  • ÖLÇÜ-BİÇİ

    bax ölçü 1 və 3-cü mənalarda. Kənd əhalisi isə uzun illər boyu müxtəlif ölçü-biçidə olan damlarda və qazmalarda yaşayırdı

    Полностью »
  • ÖLÇÜB-BİÇMƏ

    “Ölçüb-biçmək”dən f.is

    Полностью »
  • ÖLÇÜB-BİÇMƏK

    f. 1. Tikiləcək paltarın və s.-nin ölçüsünü götürmək və bu ölçüyə əsasən parçasını kəsmək. 2. məc. Götür-qoy etmək, hərtərəfli fikirləşmək

    Полностью »
  • ÖLÇÜCÜ

    is. xüs. Ölçən, bir şeyin ölçüsünü müəyyən edən cihaz, alət və s. // Sif. mənasında. Ölçücü cihazlar

    Полностью »