is. [fars.] 1. Yeyilən şeyin parçalarını götürmək üçün bir neçə uzun dişi olan alət. Qubernator çəngəlin ucu ilə xörəyi yoxlayaraq soruşdu… M
Полностью »I сущ. 1. вилка: 1) столовый прибор. Çəngəllə yemək есть вилкой 2) название различных деталей с раздвоенным концом
Полностью »[fars.] сущ. 1. вилка; кьал, шиш, кьуьк (рах.); 2. къармах, кӀир (са затӀ, мес. тукӀунвай гьайвандин жендек куьрсарун патал); 3
Полностью »I (Goranboy, Qazax, Şəki, İrəvan) bax çengəl. – Paltunu çəngəldən asıf keşdıx içəri (Şəki); – Paltarını çəngəldən as (İrəvan) II (Xanlar) qoyun itinin
Полностью »Farsca kökü çənq (çəng) sözüdür, “pəncə”, “dırnaq” deməkdir. Dırnaqla yaralamaya çənqe (çəngi) deyirlər
Полностью »fars. çəngal Qarmaq, asılqan, asqı // kəsilmiş heyvanların cəmdəyini və iri ət parçalarını asmaq üçün iri qarmaq; qənarə
Полностью »