ÇƏRTİK
сущ. цӀарх, цӀарх чӀугур чка, кьацӀ авур чка, кьацӀ; // çərtik açmaq кил. çərtmək 2).
сущ. 1. надрез (надрезанное место; борозда, царапина и т.п., сделанная острым режущим инструментом). Köndələn çərtik поперечный надрез, üstündən çərti
Полностью »