ÖLƏZİMƏK
гл. нугъ. ялав тӀимил жез, яру жез авалун; яру хьун; // тӀимил хьун, зайиф хьун, кьин (мес. экв, цӀай); элекьун (цӀай).
ÖLƏZİMƏK – DƏBƏRMƏK Artıq kənd ayağındakı cərgə tonqallar öləziməkdə idi (S.Qədirzadə); Sönən ocağı bir az dəbərtdi (M
Полностью »глаг. 1. тускнеть, потускнеть: 1) утратить яркость (об источнике света). İşıq öləzidi свет потускнел, şam öləziyirdi свеча тускнела 2) перен
Полностью »f. məh. Alovu sönməyə, közərməyə başlamaq; işarmaq, közərmək. Karvansaranın bir tərəfində qalanmış ocaq gah yanır, gah öləziyirdi
Полностью »