ŞADLANMAQ – HEYİFSİLƏNMƏK Sevinsin, şadlansın çöl də, çəmən də (C.Novruz); Mən başqa şeyə heyifsilənirəm (C.Əmirov).
ŞADLANMAQ – KƏDƏRLƏNMƏK Şadlanmağın da, kədərlənməyin də yerini başa düşürük (İ.Fərzəliyev).
ŞADLANMAQ – QƏHƏRLƏNMƏK Gənc qız bundan çox şadlanır və mənim sevgimə inanırdı (M.S.Ordubadi); Fəridə özünü saxlaya bilməyib yaman qəhərləndi (M.İbrahimov).
ŞADLANMAQ – QƏRİBSƏMƏK O, uşaqların hərəsinə bir şey verməklə sevindirər, özü isə hamıdan artıq şadlanardı (Mir Cəlal); Beşiklər körpə üçün qəribsəyir.