ŞƏBİHGƏRDAN

[ər. şəbih və fars. gərdan] сущ. мистерия туькӀуьрдай, гьахьтин мярекат идара ийидай кас (кил. şəbih 2).
ŞƏBİH
ŞƏBİHGƏRDANLIQ

Значение слова в других словарях