ə. «qeyr» c. 1) başqalar(ı), qeyrilər(i); 2) t. aşiqin rəqibi; 3) t. qənim, rəqib.
ə. «qeyr» c. 1) başqalar(ı), qeyrilər(i); 2) t. aşiqin rəqibi; 3) t. qənim, rəqib.
[ər. “ğeyr” söz. cəmi] сущ. клас. ччаради (ччарабур), масади (масабур), дуст туширди (туширбур); яд(бур), рекьиб(ар)
Полностью »ər. ğeyr sözünün cəmi 1. Özgə(lər), dost olmayan(lar) rəqib(lər), yad(lar). 2. Qənim. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, mən sözümü söylərəm, Ə
Полностью »ərəb. ğeyr sözünün cəmi Özgə(lər), dost olmayan(lar) rəqib(lər), yad(lar). Qoyma qalam bəxti qara, Əğyar hara, de mən hara? Uzaq elə, bir diyara, Götü
Полностью »Ərəb mənşəlidir, qeyri (əsli: ğeyri) sözü ilə eyni kökə malikdir, onun cəm formasıdır. Poeziyada “yad”, “kənar” mənalarında işlədilir (bəzən “düşmən”
Полностью »устар. I сущ. 1. соперник (тот, кто соперничает с кем-л., добиваясь любви какой-л. девушки, женщины) 2
Полностью »is. [ər. “ğeyr” söz. cəmi] klas. Özgə(lər), dost olmayan(lar); rəqib(lər), yad(lar). Bu gələn yar özüdür; El-obanın gözüdür; Bu tənə sənin deyil; Bəlk
Полностью »