ə. 1) bağlama; 2) qurma, təşkil etmə; 3) nikah, kəbin. Əqdi-nikah nikah kəsmə, nikahlama.
ə. 1) bağlama; 2) qurma, təşkil etmə; 3) nikah, kəbin. Əqdi-nikah nikah kəsmə, nikahlama.
[ər.] куьгьн.: əqd etmək кутӀунун (мес. кьве девлетдин арада договор); nikah (kəbin) əqd etmək кебин атӀун, никягь авун, никягьун
Полностью »сущ. устар. заключение; əqd etmək заключать, заключить. Müqavilə əqd etmək заключить договор, nikah əqd etmək заключить брак
Полностью »Mülki hüquq münasibətinin əmələ gəlməsinə, dəyişdirilməsinə və ya xitamına yönəldilmiş birtərəfli, ikitərəfli və ya çoxtərəfli iradə ifadəsi
Полностью »[ər.] rəs. köhn.: əqd etmək – bağlamaq. İki dövlət müqavilə əqd etmişdi. Əqd edilmək (olunmaq) – bağlanmaq
Полностью »