ə. 1) bağlama; 2) qurma, təşkil etmə; 3) nikah, kəbin. Əqdi-nikah nikah kəsmə, nikahlama.
ə. 1) bağlama; 2) qurma, təşkil etmə; 3) nikah, kəbin. Əqdi-nikah nikah kəsmə, nikahlama.
[ər.] куьгьн.: əqd etmək кутӀунун (мес. кьве девлетдин арада договор); nikah (kəbin) əqd etmək кебин атӀун, никягь авун, никягьун
Tam oxu »сущ. устар. заключение; əqd etmək заключать, заключить. Müqavilə əqd etmək заключить договор, nikah əqd etmək заключить брак
Tam oxu »Mülki hüquq münasibətinin əmələ gəlməsinə, dəyişdirilməsinə və ya xitamına yönəldilmiş birtərəfli, ikitərəfli və ya çoxtərəfli iradə ifadəsi
Tam oxu »[ər.] rəs. köhn.: əqd etmək – bağlamaq. İki dövlət müqavilə əqd etmişdi. Əqd edilmək (olunmaq) – bağlanmaq
Tam oxu »