БАХТ

фарс, сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара 1) уьмуьрдал лап вини дережада разивал ийиз жедай гьисс. ХупӀ шад хуррам тушни вун ви бахтунал. Е. Э. Билбил. Инсандин бахт я терезралди, я якӀваралди, я пуларалди алцумиз жедач. Ш. Къ. Керчек гафар. Ягь яни вун, намус яни лезгивал?! Вун бахтунихъ къекъвезвач, куьз лагьайтӀа Бахт багъишиз гьазур я - вун жагъайдаз. А. Къ. Дишегьлияр; 2) агалкьун(ар), рикӀ шадардай кӀвалахар. Акьул, гъейрат течир касдиз вацӀар хьиз бахт хьунухь вуч я. Е. Э. Гьажимурад эфендидиз. Халкь маса гуз къазанмишай Бахтуникай бахт жедайд туш. Ф. Н. Жедайд туш. Бахт бедбахтвилелай гуьгъуьниз къведа. 3. Р. Веси.

* бахт фин гл.; нин пис нетижадин дуьшуьшар кьилел атун. Жуван бахт фейи а макъам, КӀватӀ жез вичел хажалат, гъам, Аштерхандиз тухвайтӀан хам, Абасдин къачуз амукьдач. С. С. Бендедин рикӀ тахьуй тешвиш.

* бахтабахт нар. дуьшуьшдай < хьиз >, умуд квачиз. Четин кар я хьунухь башчи, Азадвилни я бахтабахт. Ш. Ш. Шиирривай.

*   бахтабахт лагьана нар. хаталу кардиз жуьрэт авуна. Бахтабахт лагьана фена. Р.

*   бахтунай хьиз нар. гуьзлемиш тавуна, фикирдани авачиз. Мешебеги Даниялни адан хва Шангъар тамай хуькведайла, абурун бахтунай хьиз, агъадихъай са машин хтана. А. Сайд. Гьуьндуьшкадин шараг. Бахтунай хьиз, дяведани адакай Украинадин тамара партизан хьанай. 3. Гь. Ахварай авудай аваз. Бахту- най хьиз арзаяр ахтармишиз къвезвайбур дуьз инсанар яз хьанай. ЛГ, 2003,22. ӀӀ.

* бахтуни гъун [атӀун ] гл., нин гуьзлемиш тавур шад хабар, кар хьун. Амма зи Уьмуьрда сифтени- сифте зи бахтуни гъана. С. С. Жувакай ихтилат. Гъахьняй адан бахтуни гьич гъизвачир - Къадардилай артух намус квай адак. А. Къ. Баллада. Ви бахтуни гъайи чӀавуз, Къуллугъ чӀехи хьайи чӀавуз, Ички пара хъвайи чӀавуз Вири фида рикӀелай. Ж. Вири фида рикӀелай. ЦицӀибар хьтин 8 аял галаз амукьай бубадин бахтуни гъана. ЛГ, 2003, 8. V.

* бахтуни чин гун [къалурун ] гл.; низ шад хабар, кар хьун.

БАХЛУ
БАХТАВАР

Значение слова в других словарях