ГАЧАЛ
n. scab, skin disease of animals (Vet. Medicine); tetter, skin disease; impetigo, contagious skin disease caused by a bacteria and characterized by pustular eruptions on the skin (Medicine) .
1. keçəl; гачал итим keçəl adam; 2. keçəlbaş, daz (adam); 3. tib. keçəllik; гачалри кьун keçəllik basmaq
Полностью »хьун f. keçəl olmaq, tükü tökülmək, keçəlləşmək, dazlaşmaq; гачал хьуниз килигмир – бахтуниз килиг. Ata
Полностью »1.1. парша : гачалри кьун - паршиветь (о голове). 1.2. человек с паршой (на голове).1.3. (перен.) паршивец
Полностью »прил. гачалар квай. Цел фир рекье кьуд-вадра вун ацукьна, Галай гачал жунгав хъуьрез, тумакь яц. Е
Полностью »фарс, сущ.; -а, -а; -ар, -ри, -ра 1) кьилин хамуник жедай кьеж квай хер хьтин азар. Гачалрик кӀвал акатна
Полностью »