КЪЕЦ

(-и, -е, -ер) 1. eşik, bayır, çöl, dışarı, həyət; 2. dan. üz, zahir, xarici görünüş; 3. kənar, xaric; 4. къецел (къецихъ) a) bayırda, eşikdə, evdən kənarda; къецел марф къвазва bayırda yağış yağır; b) bayıra, eşiyə; къецел экъечӀун eşiyə çıxmaq, bayıra çıxmaq, çölə çıxmaq; * къецел аламукьун çöldə qalmaq; evsiz-eşiksiz qalmaq; къецел тун çöldə qoymaq, evindən-eşiyindən qovmaq; къециз фин (къециз экъечӀун) bayıra çıxmaq, eşiyə çıxmaq, ayaqyoluna getmək, əlqabına çıxmaq, təbii ehtiyac üçün çıxmaq.