ТАН¹

(-ди, -да, -ар) 1. bot. gövdə (bitkilərdə); тарцин тан ağacın gövdəsi; 2. əyin (bədənin başdan qeyri bütün hissəsi); тандал пек алачиз кьилиз дамахда. Ata. sözü əynində donu yox, başına papaq axtarır; 3. bədən, əndam, vücud, gövdə, tən (fars.); лацу тан ağ bədən.