ж boyun; ◊ гнать (толкать, выталкивать) в шею (в три шеи) boynunun ardına vurub qovlamaq; сломать (свихнуть) себе шею (məc.) müvəffəqiyyətsizliyə uğramaq, başını qoymaq, məhv olmaq, güdaza getmək; по шеям бить döymək, kötəkləmək; гнуть шею перед кем bax гнуть; клонить шею bax клонить (клонить голову, шею, спину); наломать (намять) шею кому əzişdirmək, kötəkləmək; намылить шею кому tənbeh etmək; свернуть шею кому öldürmək; boğazını üzmək; boynunu qırmaq; свернуть шею себе şikəst olmaq, məhv (həlak) olmaq; повиснуть (висеть на шее); навязываться на шею ayağına cidar olmaq, mane olmaq, artıq iş olmaq; посадить на шею кому ayağına cidar eləmək; сесть па шею кому; сидеть (быть, жить) на шее у кого yük olmaq (başqasına); дать (надавать) по шее (в шею, по шеям) dan. 1) döymək, əzişdirmək; 2) qovlamaq; вешать себе на шею хомут özünə yük eləmək, başını boyunduruğa salmaq; на свою шею; себе на шею öz zərərinə; вешаться (кидаться, бросаться) на шею кому 1. nəvazişlə cumub boynunu qucaqlamaq; 2. cidd-cəhdə kişinin qılığına girməyə, onun məhəbbətini qazanmağa çalışmaq.