ШИШ

' 1 прил. кьакьан ва яргъивилихъди дуьз. И шиш къавахар шиш къавахрин жергеда, Вири сад хьиз, кьуразва са жуьреда. И. Гь. Рубаияр. И шиш синел, тур хьиз хци, Ала вун, арча. М. Ж. Арча. Гила варзни Шамсидин чинаррин шиш кукӀушрин арада леке яз амачир. М. В. Гьарасатдин майдандал. Тамашна зун дакӀардай шиш къавахдиз... А. Къ. Шиш къавах. М. В. Гьарасатдин майдандал, Чун хуьре амаз, адакай шиш таяяр эцигдай устӀарни хьанай гъа-а! Р. Гь. Зи ирид стха.

* шиш бармак сущ. шуькӀуь кьакьан кӀукӀ авай бармак. Инсанар гъейран хьанва, абур дикъетдивди яру аскеррал алай парчадин шиш бармакриз, абурун пелерал алкӀурнавай вад пипӀен яру гъетериз, жидаяр алай яргъи винтовкайриз килигзава. Гь. Къ. Четин бахт.

ШИХИН
ШИШ

Значение слова в других словарях