ərəb. dəbbağ
1. Heyvan dərilərindən gön və meşin hazırlamaqla məşğul olan usta.
2. Dabbağxana (dabbağxanada(dabbağda) gönünü tanımaq, gönünə bələd olmaq). (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
– Bolu bəy, mən neçə illərlə buna mehtərlik eləmişəm. Mən bunun dabbaxda gönünü görsəm tanıyaram. Necə yanı qoruqçudu. Koroğludu, lap bir də üstündən. (“Koroğlu ilə Bolu bəy”)