PALÇIQÇI

is. Palçıq (4-cü mənada) tutan və palçığı bənnaya verən bənna köməkçisi.
Palçıqçı Bəşir donluğunu almış, borcları ilə tutuşduraraq evə qayıdırdı. C.Cabbarlı.

PALÇIQ
PALÇIQÇILIQ

Значение слова в других словарях