SABİTQƏDƏM

sif. [ ər. ] Sözünün, fikrinin, vədinin üstündə möhkəm duran, sözündən, vədindən dönməyən; səbatlı, möhkəm.
Zahid, ramazanda mənə bu tövbəni verdin; Get, başın üçün, tövbədə sabitqədəməm mən. S.Ə.Şirvani.
Mən öz əhd-peymanımda möhkəm və sabitqədəməm. M.F.Axundzadə.
Sabitqədəm olsaydı əgər yari-vəfadar; Aşiq dəxi qaçmazdı bəladan, dayanardı. M.Ə.Sabir.

SABİT
SABİTLƏŞDİRİLMƏ

Значение слова в других словарях

вы́доиться вытрамбо́вывать дору́гивать малотира́жный одино́кий омеблиро́вывание проходи́вшая рели́гия чистоплю́й ахромати́ческий безынерцио́нно надвига́ться о́земь ссуту́литься це́пко резвый яшкаться congress gaiters venery бестолковость высокочастотный измылиться крикливый ощетиниться подивить