TABAŞİR

is. [ fars. ] Kimya, rezin və s. sənaye sahələrində işlədilən yumşaq ağ əhəngdaşı.
// Həmin əhəngdaşının yazmaq, bir şeyi ağartmaq və s. üçün işlədilən parçası, tozu və ya məhlulu. Divarı tabaşirlə ağartmaq.
– Semyonov lövhədə tabaşirin saat mexanizmi kimi ahəngdar şəkildə taqqıldamasından dərsin necə keçdiyini müəyyənləşdirərdi. İ.Şıxlı.

◊ Tabaşir dövrü geol. – mezozoy erasının üçüncü geoloji dövrü.
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Значение слова в других словарях

воло́ски волосо́чек лимфоци́т надзира́ть распы́л рефлекти́вный сердцеви́нка срежисси́ровать удесятеря́ться допля́сывать жуть и́листый иску́сывать маркиро́вка отби́ть полулёгкий транквилизи́рующее средство футерова́ться butterfat carrier vehicle coachy comic pit furnace prodder vacillant