YƏĞMA is. [ fars. ] klas. Özgənin malını zorla əlindən alma; çapovul, qarət, soyğun(çuluq). Verir yəğmayə nəqdi-gəncin olcaq pasiban sərxoş. Füzuli. Qoşun qaçdı, boşaldı meydani-cəng; Bütün getdi yəğmayə tupü tüfəng. M.Ə.Sabir.