кесарь söz. sif.; ◊ кесарево сечение tib. qeysər kəsiyi (anormal doğum hallarında qarın boşluğunu yarıb uşağı çıxarma əməliyyatı).
Полностью »I см. кесарь II -а, -о. Принадлежащий кесарю. - кесарю - кесарево! - кесарево сечение
Полностью »Пусть тот, кому принадлежит право властвовать, распоряжается, пользуется им; каждому - своё.
Полностью »...hərəkətsizlik; ölgünlük, süstlük, əzginlik, kefsizlik. Çox yatmaq kəsalət gətirər. (Ata. sözü). Bu nə heyrət, bu nə xəcalətdir; Səndə, axır, bu nə kə
Полностью »сущ. инертность, бездеятельность, вялость, апатия. Kəsalət basıb kimi кто стал инертным, вялым
Полностью »i. 1. (tənbəllik) laziness, indolence, idleness, sloth; 2. (süstlük, ölgünlük, fəaliyyətsiz) inertness; inertia; languor; sluggishness; apathy; stagna
Полностью »is. paresse f, flemme f ; inertie f ; veulerie f ; apathie f ; ~ basmaq devenir vi (ê) paresseu//x, -se
Полностью »is. [ər.] 1. Natəmizlik, çirkinlik, kirlilik; çirk. [Səlim:] [Zeynalın] çamur və kəsafətini yumaq üçün bir neçə vedrə su lazımdır
Полностью »ə. 1) bulaşıqlıq; 2) sıxlıq, qalınlıq; 3) bir cismi təşkil edən zərrələrin sıxlıq dərəcəsi; 4) natəmizlik, pintilik
Полностью »[fars.] bax keşməkeş. Tab etməyib keşakeşi-sevdayə; Fərhad dağa qaçdı, Məcnun səhrayə. Q.Zakir
Полностью »...Qorxmazlıq, hünər, cürət. Cəhalətlə mübarizə ziyalılardan böyük iradə, cəsarət və mətanət tələb edirdi. A.Şaiq. // Cürət. [Bəypolad:] Cəsarətimin əfv
Полностью »...вы посмели? etiraz etməyə cəsarət etmək осмелиться возразить; cəsarət etməmək: 1. не осмеливаться, не решаться, бояться; не рисковать; cəsarət göstər
Полностью »i. boldness, courage, bravery, valour; ~ etmək to dare*, to venture (d. + to inf.), to make* bold (+ to inf
Полностью »CƏSARƏT Bu fikir onu qorxutmadı, əksinə qəribə bir cəsarət verdi, bir sıçrayışda ayağa qalxıb Sərdarın gözünün içinə baxdı (M.İbrahimov); CÜRƏT Cürət
Полностью »CƏSARƏT – QORXU Səni bu fəlakətdən yalnız bilik və cəsarət qurtaracaq (A.Şaiq); Mənim qayadibi kəndim nə qədər davam edərsə; buranın qorxusu yoxdur (S
Полностью »bax bəsirət.□ Bəsarəti bağlı olmaq (bağlanmaq) – qafil olmaq, həqiqəti görməmək, gözü bağlanmaq, başa düşməmək, gözü bağlı olmaq
Полностью »в сочет. bəsarəti bağlı olmaq (bağlanmaq) проявлять близорукость, не замечать происходящего
Полностью »i. ~ bağlanmaq to display / to show* / to manifest short-sighted; not to notice what is going around
Полностью »is. [ər.] Muştuluq, müjdə, xoş xəbər, gözaydınlığı. Xövfi-xətadə müztəribəm, var ümid, kim; Lütfən verə bəşarətiəfvü əta mana
Полностью »...mən ki xəsarət sənə; Sən dəxi vermə əziyyət mənə. A.Səhhət. Xəsarət yetirmək (eləmək) – ziyan vurmaq, zərər yetirmək, yaxud bir şeylə vurub yaralamaq
Полностью »...повреждение: 1. поврежденное, испорченное место на чём-л. Hasardakı xəsarət повреждение на заборе, istehkamın xəcarətini düzəltmək исправить поврежде
Полностью »i. loss, damage; ~ yetirmək 1) to cause / to do* damage (to); 2) to suffer (from); ~ almaq to be* injured, to be* hurt; to be* damaged
Полностью »мед. Операция извлечения ребёнка из тела матери через разрез брюшной полости и матки, если нормальные роды невозможны.
Полностью »is. [ər.] Çoxluq. Şəhərin havasının qəlizliyindən, tozundan, zəhmətinin kəsrətindən bir qədər asudələşmək və yorulmuş bədənimi köhnə halətinə gətirmək
Полностью »сущ. устар. обилие (очень большое количество, множество чего-л.). Hisslərin kəsrətindən от обилия чувств
Полностью »...kənarəsi. Nəsimi. Yaşım suyu oldu varə-varə; Bir bəhr ki, yox ona kənarə. Füzuli.
Полностью »сущ. устар. 1. заметки на полях книги 2. ковровые дорожки, расстилаемые по краям комнаты 3. кайма, кромка
Полностью »i. 1. (haşiyə, yelən) border, edging; (çərçivə) frame; (parçada qıraq) list, selvage; 2. (nəhayət, son, hüdud) end, limit, bounds pl
Полностью »[fars.] сущ. куьгьн. 1. ктабдин ччарарин къерехдал алай кхьинар; 2. къерех, рамка, гьеже (мес. гамунин, буьшмедин); 3
Полностью »KƏNAR(Ə) f. 1) qıraq, dövrə; 2) sahil; 3) uc, guşə; 4) ətraf, tərəf; 5) kitabın, məktubun qırağında yazılan yazı, haşiyə; 6) qucaq.
Полностью »-я; м. (греч. káisar от лат. caesar - от имени Юлия Цезаря) см. тж. кесарев, кесарский 1) В древнем Риме: титул императора; лицо, носившее этот титул.
Полностью »