сущ. от глаг. pərçimlənmək: 1. заклёпка, заклёпывание 2. вклёпка, вклёпывание 3. приклёпка, приклёпывание
Полностью »ж мн. нет 1. pərçimləmə, pərçimlənmə (aşağıdan, altdan); 2. möhkəm pərçimləmə (pərçimlənmə).
Полностью »ж мн. нет 1. yenidən pərçimlə(n)mə; 2. pərçimləmə (hamsını), pərçimlənmə (hamısı).
Полностью »ж мн. нет tex. döymə, döyülmə; pərçimlə(n)mə; döyüb pərçimləmə, döyülüb pərçimlənmə.
Полностью »ж 1. pərçimləmə; pərçimlənmə; pərçim etmə (edilmə); pərçim; 2. əzmə, yastılatma (mıxın başını).
Полностью »...yer eləmək, girmək. Kitab da vardır ki, hər sətri mismar; Zorla pərçimlənir beynə, ağıla. S.Vurğun. 3. İlişib qalmaq, çıxmamaq, ilişmək. Balta quyuda
Полностью »глаг. I. втискиваться, втиснуться (пробираться, пробиваться, проталкиваться с усилием куда-л., впихиваться, быть впихнутым) 2
Полностью »məch. 1. барчимдалди (кьадакьралди) галкӀурнаваз, кӀевнаваз, барчимнаваз хьун; 2. вичиз чка авун, гьатун; 3
Полностью »несов. tex. 1. pərçimlənib uzadılmaq, üstünə pərçimlənmək; 2. üstdən pərçimlənmək; 3. üstdən pərçimi açılmaq.
Полностью »тех. I сущ. от глаг. pərçimləmək: 1. заклёпка, заклёпывание, клёпка; клепание 2. вклёпка, вклёпывание (вставление посредством клёпки) 3. приклёпка, пр
Полностью »прич. tex. 1. pərçimlənib uzadılmış, pərçimlənmiş 2. üstdən pərçimlənmiş; 3. üstdən pərçimi açılmış.
Полностью »f. to ask / to cause smb. to rivet (d.), to ask / to cause smb. to clinch (d.)
Полностью »прил. 1. клёпаный, заклёпанный. тех. Pərçimlənmiş tirlər клёпаные балки 2. тех. склёпанный
Полностью »f. 1. Pərçimlə bağlamaq, bərkitmək. Döşəməsilənin hissələrini pərçimləmək. 2. Soxmaq, sancmaq. Xəncəri ürəyinə pərçimləmək.
Полностью »глаг. 1. втискивать, втиснуть (ввести что-л. с усилием куда-л.); впихивать, впихнуть; втыкать, воткнуть что-л
Полностью »гл. 1. барчим авун, барчимрун; сад-садахъ гилигун, галкӀурун, кӀеви авун (къадакьар яна); 2. акӀурун, сухун (мес
Полностью »...2. döyüb bərkitmə, döyülüb bərkidilmə, pərçimləmə, pərçimlənmə, qadaqlama, qadaqlanma.
Полностью »...(pul, medal); 2. sikkə; 3. naxış (metalda); 4. xüs. pərçimləmə, pərçimlənmə (metal); 5. k. t. başını vurma, budama; başı vurulma, budanma (bitki).
Полностью »