сущ. от глаг. pərçimlənmək: 1. заклёпка, заклёпывание 2. вклёпка, вклёпывание 3. приклёпка, приклёпывание
Tam oxu »ж мн. нет 1. pərçimləmə, pərçimlənmə (aşağıdan, altdan); 2. möhkəm pərçimləmə (pərçimlənmə).
Tam oxu »ж мн. нет 1. yenidən pərçimlə(n)mə; 2. pərçimləmə (hamsını), pərçimlənmə (hamısı).
Tam oxu »ж мн. нет tex. döymə, döyülmə; pərçimlə(n)mə; döyüb pərçimləmə, döyülüb pərçimlənmə.
Tam oxu »ж 1. pərçimləmə; pərçimlənmə; pərçim etmə (edilmə); pərçim; 2. əzmə, yastılatma (mıxın başını).
Tam oxu »...1. pərçimlənib uzadılmaq, üstünə pərçimlənmək; 2. üstdən pərçimlənmək; 3. üstdən pərçimi açılmaq.
Tam oxu »прич. tex. 1. pərçimlənib uzadılmış, pərçimlənmiş 2. üstdən pərçimlənmiş; 3. üstdən pərçimi açılmış.
Tam oxu »məch. 1. барчимдалди (кьадакьралди) галкӀурнаваз, кӀевнаваз, барчимнаваз хьун; 2. вичиз чка авун, гьатун; 3
Tam oxu »глаг. I. втискиваться, втиснуться (пробираться, пробиваться, проталкиваться с усилием куда-л., впихиваться, быть впихнутым) 2
Tam oxu »...yer eləmək, girmək. Kitab da vardır ki, hər sətri mismar; Zorla pərçimlənir beynə, ağıla. S.Vurğun. 3. İlişib qalmaq, çıxmamaq, ilişmək. Balta quyuda
Tam oxu »тех. I сущ. от глаг. pərçimləmək: 1. заклёпка, заклёпывание, клёпка; клепание 2. вклёпка, вклёпывание (вставление посредством клёпки) 3. приклёпка, пр
Tam oxu »глаг. 1. втискивать, втиснуть (ввести что-л. с усилием куда-л.); впихивать, впихнуть; втыкать, воткнуть что-л
Tam oxu »f. to ask / to cause smb. to rivet (d.), to ask / to cause smb. to clinch (d.)
Tam oxu »f. 1. Pərçimlə bağlamaq, bərkitmək. Döşəməsilənin hissələrini pərçimləmək. 2. Soxmaq, sancmaq. Xəncəri ürəyinə pərçimləmək.
Tam oxu »прил. 1. клёпаный, заклёпанный. тех. Pərçimlənmiş tirlər клёпаные балки 2. тех. склёпанный
Tam oxu »гл. 1. барчим авун, барчимрун; сад-садахъ гилигун, галкӀурун, кӀеви авун (къадакьар яна); 2. акӀурун, сухун (мес
Tam oxu »...2. döyüb bərkitmə, döyülüb bərkidilmə, pərçimləmə, pərçimlənmə, qadaqlama, qadaqlanma.
Tam oxu »...(pul, medal); 2. sikkə; 3. naxış (metalda); 4. xüs. pərçimləmə, pərçimlənmə (metal); 5. k. t. başını vurma, budama; başı vurulma, budanma (bitki).
Tam oxu »