прым. гаючая, гаючае, гаючыя şəfalı, müalicəvi гаючая крыніца — şəfalı bulaq гаючае паветра — şəfalı hava
Полностью »I (Cəlilabad, Göyçay, Saatlı, Sabirabad, Salyan) bax qabçağ. – Apar ona bir qapçağ su ver (Göyçay); – Leyla, mənə bi qapçağ su gəti (Cəlilabad) II (Sa
Полностью »is. 1. Taxtadan qayrılmış su və ya şərab qabı; çəllək. Qapçaq su ilə doludur. 2. Cod həsirdən, kəndirdən toxunmuş, ya tikilmiş böyük kisə. Bir qapçaq
Полностью »сущ. 1. деревянный ковш (для воды или вина) 2. куль (мешок, сплетенный из веревки, рогожи или мочала) 3
Полностью »сущ. 1. челег, чамчах (кӀарасдикай авур цин ва я чехирдин къаб); 2. чӀехи турба, шешел (гьасирдин ва я гъаларикай храй)
Полностью »I (Gədəbəy) seyrək otlu uçurum. – Keçi laf qarsaxda otduyor II (Qax) qozun yaşıl qabığı. – Qarsağı xinəyə qatırıx, saç gö:çək boyanır
Полностью »(Cəbrayıl, Füzuli) yaylaqda qar yığılıb qalan yer, kiçik dərə. – Qoyun deyər: Ay məni, Baş qarnağa yay məni (Füzuli); – Quzu qarnaxda yaxşı otdar (Cəb
Полностью »I (Kürdəmir, Salyan, Yardımlı) suqabı, su içilən qab. – Get bir qabçağ su gəti, içim (Salyan) II (Salyan) pambığı dərilmiş qoza III (Salyan) qutu. – İ
Полностью »(Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir) qozun, fındığın yaşıl qabığı, narın qabığı, qarğıdalının büründüyü qabıq. – Cö:üz hələ qaηaxdan çıxmıyıf (Borçalı);
Полностью »...cinsindən çox yırtıcı və çevik heyvan; benqal pişiyi, bəbir. [Şair:] Qaplan yırtıcıların ən vəhşisidir, fəqət qaplanları parçalayacaq daha böyük vəhş
Полностью »(Ucar, Zəngilan) qarğı və ya qamışdan hörülmüş qapı. – To:lanın qapalağın qoy, tez gəl (Ucar); – Qapalağı bağla, qoyunnar qahaldan çıxmasın (Zəngilan)
Полностью »(Şuşa) qozun, fındığın yaşıl qabığı, narın qabığı; qarğıdalının büründüyü örtük. – Qoz qardağınnan boağ qayrıllar
Полностью »f. 1. Birdən əlini uzadıb cəld götürmək, dartıb almaq, qamarlamaq. Məhərrəm iynəni əlindən buraxıb bucaqdakı ağırbaşlı çəkici qaparaq qapını açıb kəna
Полностью »...зубами (о животных, грызунах, о человеке), укусить. Qıçından qapmaq укусить за ногу, barmağını qapmaq укусить палец 2. кусаться (иметь обыкновение, п
Полностью »f. 1. to snatch (d.), to grab (d.); to make* a snatch (at); to make* a grab (at); bir şeyi ~ to make* a snatch / grab at smth
Полностью »I (Füzuli, Qarakilsə, Qazax, Oğuz, Şahbuz, Zəngilan) bax qolçağ. – Qolçağı bağlıyıllar ki, qılçığ adamın qolun yeməsin (Zəngilan); – Qolçağı əppəx’ pi
Полностью »...haqqında). – Əli qıpçağ geyindi (Cəlilabad); – Qoca arvada bıqqədir qıpçağ geymək ayıbdı (Kürdəmir) II (Yardımlı) bərk, möhkəm. – İpi qıpçağ çək, yük
Полностью »(Xanlar, Qazax) yarğan. – Qaznax dağlarda çox olor (Qazax); – Mən gələndə sizin mallar qaznağın yanında otduyurdu (Xanlar)
Полностью »I (Naxçıvan, Şərur) sağanaq II (Borçalı) bax qasmax. – Qasnax arvat paltarındo:lar yaraşıxçın
Полностью »is. 1. Keçmişdə: qapını döymək üçün ona vurulan dəmir toxmaqdan ibarət alət. Məşədi Kazım yenicə oturmuşdu, qapının çaxçaxı vuruldu… M
Полностью »1 сущ. 1. трещотка (приспособление, с помощью которого производится треск, дробный стук, шум); колотушка
Полностью »(Balakən, Gədəbəy, Kürdəmir, Qazax, Qax, Zaqatala) 1. yerə basdırılmış dirəklərə köndələn ağaclar vurmaqla düzəldilən hasar (Zaqatala, Balakən, Kürdəm
Полностью »