Dal, arxa; geri. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Mehtər Murtuz Koroğlunu görcək tanıdı. Özünü Koroğluya göstərməyib, yavaşca keçdi onun dalı qatına
İki kürəyin arası, arxası. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ətək. Qış gedibən, yaz ayları gələndə Dağlar damanından qar istər könül. Hüri, Pəri, mələkləri görəndə Xəstəyəm, onlardan nar istər könül!
Ətək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çənlibel dediyin dağlar damanı, Müxənnətlər gəlsə çəkər amanı, Başında nişanə aldım almanı, Qorxutmadı hədəf, nişa
Ümidsiz, çarəsiz, naçar. İrvahım deyərlər mənim adıma, Damanda qalmışam, yetiş dadıma. (“İrvahım”)
Döl verməyə yarayan, döl vermək üçün saxlanılan: döllük, cins. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bala, mən gördüm ki, sən bir yeniyetmə yaxşı oğlansan, is
Bax: daman.
Bax: daman. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Utan, qoç Koroğlu, utan Dağların damənin tutan Sənin kimi başa çatan Elin qədrini nə bilir? (“Həmz
Bax: damanda.
Cəhənnəm. Səkkiz cənnət, yeddi damu yəqin var, Yerdədi, göydədi, hardadı Ənifər? Ərşdə iki quş var, yerdən dən dənlər, Gah pünhan olar, gah olar aşkar
1. Qəribə, təəccüblü. 2. Sövdələşmə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Tövsiyə, öyüd, məsləhət, müzakirə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Sabah, səhər, ertəsi gün. 2. Səhər tezdən, ertədən. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Məni xakda görüb şad olma düşmən, [Bu gün] məni isə, danla sənünd
Müstəsna, son dərəcə gözəl bir şey; hədiyyə, ərməğan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ümidsiz, çarəsiz, naçar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Minərsən mənim Alagöz ürgəmi. Səni dar-damanda qoymaz
Qalın ipək ipdən toxunan sıx parça. Darayıdan, əsasən, qadın paltarları tikilirdi. Hərbi bayraq hazırlanmasında da istifadə olunurdu
Dağınıq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
monqol mənşəli sözdür Şəhər və s. hakimi. Bu bağ kimin ola, kimin olmaya? Hələb paşasının darğası Gülxanın
monqol mənşəli sözdür Şəhər hakimi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Almaçı dedi: – Get, ay ağa, darğa şəhərdə deyil, sakitlikdi
Rastlaşmaq, rast gəlmək. Ey pəhlivan, biz ikimiz də bir yerdən getsək, quşu tapa bilmərik... Dağın dalında bir-birimizin qabağına çıxaq, quş ya sənə d
Talan etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
ər. dar – böyük ev, yer, məkan Dünya evi (axirət evinin əksi). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dari-dünyada bir bu canımdı ki, o da öz ixtiyarımda deyil
Daşqın-daşqın. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Vəhşi, qoşquya getməyən, yan-yana çəkməyən at. 2. Təcrübəli at. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Gəl otur deyərsən, gəlib oturmaz, Daştülək atlartək k
1. Dərman. 2. Məcazi mənada: çarə, tədbir, əlac. Həmişə dağlarda gəzib otlardan, çiçəklərdən dava qayırardı
Heyvan dərilərindən gön və meşin hazırlamaqla məşğul olan usta. Həkim, sənin gözdərini oydurram, Oydurub, yerinə manqal qoydurram, Verərəm davağa, dər
Bax: dabax. Nağıya baxanda gördülər ki, davax dəymiş öküz kimi ağzının suyu tökülür. (“Məhəmməd və Güləndəm”)
1. Qoyun-keçi, xırdabuynuzlu mal-qara. 2. Bax: tavar. Bunların qabağından beş-altı davarı itmişdi. Çobanlar onu axtara-axtara gəlib bir dağın başına ç
1. Qoyun-keçi, xırdabuynuzlu mal-qara. 2. Bax: tavar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bizim bu yerlərdə davar qismi bir az çətin tapılan şeydi
Davul çalmaq, davul döymək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: davul. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İkiyaşar erkək at balası. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Get de o paşaya, köç eləməsin, Qıratı gətirrəm, qala qoymaram! Qoşunun qıraram, varın taparam
Biryaşar erkək at balası. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Mirzə hər il ilxının içərisinə gəlir, üç-dörd yüz dayça seçir, onları padşahın tövləsinə aparı
Dedikdə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Deyil. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Sərvət. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Borc. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəmirqapı Dərbənddə Ərəb paşanın qızı Möminə xanım boynuma deyin salıb, gərək gedəm onu gətirəm
Haydı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Döyüşçülərin başlarına qoyduqları metal papaq, taskülak. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu Qıratın cilovunu İsabalıya verib qalanın başına qalxdı,
Bax: dəbilqə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əsli dəmir olan əksən bükülür. Dəblüğə oynalur, geyim sökülür, Baş kəsilir, axtarmalar çəkilir, Qoç igid
1. Baba; ananın və ya atanın atası. 2. Dərvişlərin piri. 3. İxtiyar yaşlı; hörmət mənasında ixtiyar kişilərə müraciət
Dərhal, birdən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Gəldiyi zaman, işıq vurduğu zaman, əks etdiyi vaxt. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Dəyənək, iri əlağacı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
-dək, qədər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: dəyirman. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Çatmaq, yetişmək, vasil olmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ağız. Qızılgül bəslənir xəndan içində, İnnabı ləblərin dəhan içində, Abbasam, durmuşam meydan içində, Kimə bu gen dünya dar isə gəlsin!
Ağız. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Titrəyir əllərim, tor görür gözüm, Mənmi qocalmışam, ya zəmanəmi? Dolaşmır dəhanda söhbətim, sözüm, Mənmi qocalmış
Yüyənin və ya cilovun atın ağzına salınan dəmir hissəsi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yüyəni qorxudan elə dartır ki, dəhnə az qalır atın cəvcələrini