ƏLLİ – YAVAŞ Dedik: Öyrən hər şeyi; Əlli tərpən, əlli, qız (M.Rahim); Yaman yavaş işləyirsən (“Ulduz”)
ƏLSİZ – BACARIQLI Bizə əlsiz adamlar yox, bacarıqlı adamlar lazımdır
ƏLÜSTÜ – GEC Məhəmmədhəsən əlüstü girdi həyətə (C.Məmmədquluzadə); Bəli, Klara xanım, gecdir, çox gecdir (C
ƏLVERİŞLİ – FAYDASIZ Əlverişli yerlərdə gizlənmiş düşmən snayperləri bir an belə susmur (S.Vəliyev); Baş qoşmaq da faydasız idi
ƏLVERİŞLİLİK – YARARSIZLIQ Lənkəran zonasının subtropik bitkilər yetişdirmək üçün əlverişliliyi çoxdan məlumdur
ƏLVERİŞSİZ – MÜNASİB Yaxşı və səmərəli işləmək üçün əlverişsiz yox, münasib şərait yaradılmalıdır
ƏMƏKÇİ – MÜFTƏXOR Gec-tez əməkçilər qələbə çalacaqlar (Çəmənzəminli); Bizim aramızda müftəxorlara yer yoxdur
ƏMİN-AMANLIQ – MÜHARİBƏ Əmin-amanlıq olmaz, olmasa əmniyyətlər (S.Rüstəm); Müharibə deyildir qurbansız, təhlükəsiz (S
ƏMR – XAHİŞ – Lyudmilacan, sizin hər bir xahişiniz mənim üçün əmrdir (C.Əmirov)
ƏNDAMLI – ARIQ Əndamlı xanım xalata oxşar, qırmızı güllü, sarı paltar geymişdi (M.İbrahimov); Polis idarəsi rəisi ucaboy, arıq və kürən bir adamdı (M
ƏNDƏRMƏK – DOLDURMAQ Çuvalın ağzını açıb unu təknəyə əndərdi (“İzahlı lüğət”); Maşını doldurub yola saldılar (“Azərbaycan”)
ƏNGƏLLİ – ASAN Heç zərər yox, burax asılsınlar; Daha əngəlli bir xəbər var, əvət! (H.Cavid); Baş sahibi olmaq asandır, amma bu başı salamat gəzdirmək
ƏNTƏR – GÖZƏL Qızların ən əntəri Güldəstə idi. Dilarə gözəl idi, bəlkə də, yer üzündəki bütün qızlardan gözəl idi (Ə
ƏNTƏRLİK – GÖZƏLLİK Onun sir-sifətindən əntərlik yağır (“Ulduz”); İndi onun üzündə zərrə qədər də gözəllik yox idi (Ə
ƏNTİQƏ – KİFİR Topuşun başı üçün lap əntiqə bir yumru oğlan oldun (S.Rəhimov); Bəy olanda nə olar, başı batmış nə qədər də kifirdir (Mir Cəlal)
ƏR – ARVAD Arvad qab dəsmalı ilə gözlərini silib ərinin qabağında döyükədöyükə qaldı (S.Rəhman)
ƏRİNCƏK – ÇALIŞQAN Şişman məmur uzun bir sükutdan sonra ərincək halda ağır-ağır sözə başladı (M.Hüseyn); Çox çalışqan tələbədir
ƏRİNMƏK – İŞLƏMƏK Samovara su tökməyə, kömür salmağa ərindi (M.İbrahimov); Uzaqlardan kağızı gəlir, özü də sanitar işləyir
ƏSARƏT – AZADLIQ Zahiri əsarətdən xilas olduğumuz kimi, batini əsarətdən xilas olmalıyız (C.Məmmədquluzadə); Onda azadlığa, gün işığına həsrət qoyanla
ƏSAS – YARDIMÇI Əsas suallar qaldı kənarda, yardımçı suallarla tələbəni yordu
ƏSASƏN – QİSMƏN Maarif sahəsində mübahisə əsasən tədris ocaqlarına münasibətdə meydana çıxırdı (A.Şaiq); Qismən bizlə razılaşdı
ƏSASLI – TUTARSIZ Belə mühüm bir məsələni Telli kimi avam bir qadına qandırmaq üçün əsaslı dəlillər və sübutlar lazım gələcəkdir (S
ƏSASSIZ – TUTARLI Onun verdiyi xəbərlərin bir çoxu əsassız xəbərlər idi (M.S.Ordubadi); Vəkilin tutarlı dəlillərini; Eşidib az qalır qalxıb əl vura (B
ƏSƏBİ – SAKİT Mollayev qaraqabaq, zəhmli və əsəbi bir adamdı (M.Hüseyn); Hər yer, hər tərəf sakit və durğun görünürdü (Mir Cəlal)
ƏSƏBİLƏŞMƏK – SAKİTLƏŞMƏK Cahandar ağa yenidən əsəbiləşdi (İ.Şıxlı); Aralıq bir az sakitləşmişdi ki, mən şalı boynumdan açdım (Mir Cəlal)
ƏSƏBİLİK – SAKİTLİK Səlimin əsəbiliyi artır, narahatçılığı çoxalırdı (S.Rəhimov); Zeynəb yenə də sakitliyini pozmamış, “işində ol, belə boş sözlərə in
ƏSİL – YALANÇI Lakin yenə təkrar edirəm, məncə, əsil qəhrəmanlıq yara bağlamaqdadır, abad etməkdədir (H
ƏSKİ – TƏZƏ Sonradan qövr eylər əski yaralar (S.Vurğun); Təzə paltarı ona çox yaraşırdı (M.Hüseyn). ƏSKİ – YENİ Əski kənd gecədir, yeni kənd gündür (S
ƏSKİKLİK – ARTIQLIQ Özündə bir əskiklik duyurdu (Mir Cəlal); Hər zaman özündəki artıqlığı başqalarına çatdırmağa can atırdı (“Azərbaycan”)
ƏTİACI – MÜLAYİM Ax, necə ətiacı arvadsan, – dedim, lakin birdən Yaqutu düşünüb səsimi yumşaldaraq ona yalvardım (Ə
ƏTLƏNMƏK – ARIQLAMAQ Sifəti o qədər ətlənmişdi ki, göyəm çərdəyi boyda gözləri güclə görünürdü (A.Makulu); Lyuba arıqlamışdı (Y
ƏTLİ – ARIQ Onların əlləri yumru, ətlidir, barmaqları olduqca qısadır (M.S.Ordubadi); Atlaz paltar, qırmızı çəkmə geymiş bu arıq qızın qaşları mötəriz
ƏTRAFLI – QISACA Axşam mütləq sizə gələrəm, ətraflı söhbət edərik (C.Əmirov); Şən əhvalatı qısaca danışdım (Y
ƏVVƏL – SON İslana-islana xeyli dolandıq; Yolun nə əvvəli, nə sonu vardı (H.Hüseynzadə)
ƏVVƏLA – SONRA Qəhrəman bəyin, əvvəla, pulu yoxdur (Ə.Haqverdiyev); Sonra ağır-ağır qalxıb, kölgəlikdə, göy otun üstündə dirsəkləndilər (Mir Cəlal)
ƏVVƏLCƏ – SONRA Əvvəlcə Lyudmilanı yola salırıq, sonra isə bir az gəzirik (C.Əmirov)
ƏVVƏLİNCİ – AXIRINCI Doğrudur, bir neçə adam bilir ki, Yusif ilən sən əvvəlinci dəfə görüşməyirsən (N
ƏYİLMƏK – DURMAQ Masa ətrafında dörd nəfər də əyilmişdi (H.Nəzərli); Bir sutka ayaq üstündə durdum (Mir Cəlal)
ƏYLƏNCƏLİ – CANSIXICI Ona da bir qız nişanlarıq; Əyləncəli bir toy məclisi qurarıq (H.Cavid); Evin havası cansıxıcıdır
ƏYLƏNMƏK – GETMƏK Əylən, bir qulaq as sözə (“Koroğlu”); Qədir fürsət bilib yayındı, üzünü bağlara tərəf tutub yavaşca, dala baxmadan gedirdi (Mir Cəla
ƏYMƏK – QALDIRMAQ Sünbüllər ağırlaşıb boynunu əymişdi (İ.Şıxlı); Qolumu qaldırdım ki, atım, gördüm ki, xortdan yoxdur (Mir Cəlal)
ƏYRİ – DÜZ Əyrilər əyrini görsün, düzü baxsın düzünə; Gəlməyibdir belə bir möcüzə dünya üzünə (Ə.Vahid)
ƏYRİLİK – DÜZGÜNLÜK Zira ki, yalan və əyrilik həmişə aşkar olub insanı bədnam edir (N.Nərimanov); Şura hökuməti gələn kimi şəhərlərlə kəndlər arasında
ƏYYAR – MƏRD Qara pəhləvan yaman güclü, həm də yaman əyyar idi (“Koroğlu”); Sizin əriniz Əzizbəy çox mərd, səmimi və nəcib bir insandı (M
ƏYYARLIQ – MƏRDLİK Bu qəzvinli Şeydadır ki, gündüz sərraflıq edər, gecə əyyarlıq (M.F.Axundzadə); Bu qadının mərdliyi yalnız qohum-qardaşı deyil, bütü
ƏZAB – ZÖVQ Fərhad, Fərhad, niyə mənə əzab verirsən, vicdanımı parçalayırsan? (C.Cabbarlı); Onun bədii zövqünü korlayan mahnılardan yüksək xalq musiqi
ƏZABLI – XOŞ Bu bir ay Bilqeyis üçün sıxıntılı və əzablı keçdi (S.Vəliyev); Qaranlıq qatılaşır, əl-ayaq çəkilir, gündüz adama xoş gələn sərinlik sazağ
ƏZAZİL – İNSAFLI Qara xan əzazil bir xain idi (“Koroğlu”); Onu insaflı bir sistem işçisi kimi tanıyırdılar
ƏZAZİLLİK – İNSAFLILIQ Sabiq milyonerin arvadı Nərmin onun əzazilliyini görəndə üsyan edib deyir ki, dövlətlilər amansız və mürüvvətsizdirlər (M
ƏZƏL – SONRA Dizi üstə əzəl alıb başımı; Sildi lütf ilə qanlı göz yaşımı (A.Səhhət); Sonra bunu məsləhət görmədi (Mir Cəlal)