(Basarkeçər, Qarakilsə, Qazax, Şahbuz) bax daşqır I. – Daşgir şadaradan kiçix’di, xəlvirdən böyüx’dü, ona buğda şadarası da de:llər (Basarkeçər); – Ta
(Salyan) xəta. – Sənin başında bi daşgün var
(Gəncə) qaya mamırı. – Daşxınası da xına kimi əli boyuyur
(Şərur) daşınma. – Daşıx bizdə yaxşıdı; – Qalxozda taxıl daşığı başdandı, özüm də daşıxdan gə:rəm
(Zəngilan) taxıl, pambıq və s. daşıyan (adam). – Daşıxçı azdı
(Qazax, Şəmkir) daşınma. – Taxıllar çoxdan piçilif, hələ daşınıx da başdıyıf (Şəmkir)
I (Cəbrayıl, Qazax) daşlıqda çox yerimək nəticəsində axsamaq. – Neçə yündü yol gəlir, tay at daşırqıyıf (Cəbrayıl) II (Borçalı) bərkimək
(Qazax) iri qaya kərtənkələsi
(Culfa) kərtənkələ
I (Basarkeçər, Qazax) irigözlü xəlbir II (Çənbərək) taxılda olan xırda daş qırıntısı. – Taxıl xeylax daşqırıymış
(Şəki) palçıqsız hörülmüş daş hasar. – Havı daşdardan daşqura qurcax
(Ordubad) bax daşdamax I. – Başq: dönim, gal bu buğdanı daşleyib qurtarax
(Bakı) həlimi süzülməmiş aş (plov)
(Quba) suyu bol, güclü, coşqun (bulaq). – Bu bulağ çox daşnağdu
(Naxçıvan, Ordubad) keçmişdə qutuya daş salma üsulu ilə keçirilən seçki. – Keşmişdə daşsaldıya varrılar gedərdilər (Naxçıvan)
(Lənkəran) əhliləşdirilməsi çətin olan alıcı quş, qırğı. – Büyün məzərədə ovun qızğın vəxtində daştüləyim uçub getdi
I (Göyçay) aptek II (Gəncə, Şəmkir) dabbağxana. – Püşdə dönüf, davaxananın suyu kəsilif (Gəncə)
(Qazax) b ax davaxana II
I (Çənbərək) diribaş, cəld. – Alosman çox davallax kişidi II (Təbriz) davakar. – Oruş davallax kişidi
I (Mingəçevir, Şəki) araba təkərində şin geydirilən qövsvari ağac hissə. – Arava:n davanı sınıtdı (Şəki); – Hər davana iki diş düşür (Mingəçevir) II (
I (Kəlbəcər) astana. – A:qqavımı davanada çıxartmışam II (Basarkeçər, Gəncə) bax daban III. – Qapı davanadan çıxdı (Gəncə); – Qapının davanası çıxıf (
(Çənbərək) müntəzəm, fasiləsiz. – Davandöndərməzdən qoyna getmişəm, çovannığ eləmişəm
(Çənbərək, Şəmkir) çobana verilən əməkhaqqı. – Davanhaqqımı alseydim, mən də siznən gedərdim (Şəmkir); – Davandöndərməzdən qoyna getmişəm, indi də dav
(Təbriz) qoyun. – Bizim davarrarı qoymırdıla orda otdası <otlasın>
(Ordubad) bax davarçın. – Davarcığ onaltı kilo un tutur
(Ağbaba) dağarcıq, torba
(Qax, Zaqatala) yumşaq və uzuntüklü dovşan
(Şəki) baramaaçan sex. – Daşdəmir oğlu:n davalində işdəmişəm mən
(Cəbrayıl) diqqətlə baxmaq. – Nə davırmısan sıçan görmüş pişix’ kimi
(Cəbrayıl, Meğri) kəklik və turacı aldadıb ovlamaq üçün ovçuların istifadə etdikləri əlvan rəngli parçalardan qurama çətir, bürüncək
(Gədəbəy, Qazax) ucaboy və enlikürək. – Birdən davlax bir oğlan qavağıma çıxdı (Qazax); – Davlax oğlandı harajan desən Fərman (Gədəbəy)
(Yevlax) 1. boylanmaq; heyrətlə ətrafa baxmaq 2. özünü itirmək. – Ə:, az davrıxsana!
(Beyləqan) bax dabrımağ. – Sən hara davrıyırdın?
(Qax) nağaraçı. – Yaxşı toy elədilər, bi davulbaz da varıydı
(Quba) donmaq. – Bayirda qab quyma, davular
(Şuşa) ayaq səsi. – Kərimin uzaxdan davuşu bəlli olur, çünkü yeriyəndə ə:xların sürüyür
I (Ağdam, Qax, Ordubad, Şəki) 1. birillik at balası (Şəki); – Bir illığ olanda day diyərıx atın balasına 2
I (Şahbuz) bax dayanajax II (Gədəbəy, Gəncə) arabada təkəri oxdan çıxmağa qoymayan və laydırı saxlayan ağac hissə
(Şuşa) əl ağacı, əsa. – Gejə dayanajax olmasa, yol gedə:lmərəm
(Bakı, Biləsuvar, Şamaxı) köhnə tüfəng növü; sümbə ilə doldurulan ov tüfəngi. – Əmimin dayandoldurumun görmüşdüm (Biləsuvar)
(Şuşa) davamlı, tab gətirən, səbirli. – Çox dayanıxlı adam gördüm səni
(Şuşa) davamlı, tab gətirən. – Cabbar dayanqan adamdı
(Füzuli) yararsız. – Bir neçəsi daydoluğiydi, üş-dördü də şilxor Day durmax (Gəncə, Qarakilsə) – ayaq üstə durmaq (uşağa aiddir)
(Naxçıvan, Ordubad, Şahbuz) dayıarvadı. – Dayının arvadı dayıcanı olur (Naxçıvan)
(Bakı, Kürdəmir, Oğuz) dayıarvadı. –Dayıdostu boranı pişirip (Kürdəmir)
(Şuşa) ögey dayı. – Dayılığımnan Turşsuya gəzməyə getmişdix’
(Qazax) qeyri-ciddi, düşüncəsiz. – Alı dayın-düyün adam döyü, danışmaz elə sözü
(Qazax) yabı. – Əzizim, qaşda tala; Şəmşəvat, Qaşqa tala; Bəy isde:r dayqul verə; Aşıq isder qaşqᵔa:t ala
I (Ağdam, Başkeçid, Gədəbəy, Qazax, Laçın, Tovuz) birillik at balası. – Bu daylağ alapaçanın nəslinnəndi (Tovuz) II (Füzuli, Şamaxı) dəvə balası
I (Çənbərək) qaçmaq. – Kazım daylaxladı getdi II (Çənbərək) tamam yığmaq (bitkini, məhsulu). – Quroy düşür deyin tütünü daylaxlıyıllar