(Kürdəmir) qazanc axtaran, şəxsi mənafeyini güdən. – Omar yaman daramış adamdı
daramıt vırmax: (Füzuli) sığal vermək. – Özünə nə daramıt vırırsan
(Füzuli) 1. səs-küy 2. qaçaqaç. – Kəndə yaman daranhayı düşüb
I (Gəncə, Şəki, Tovuz) qələmə ağacı. – Daranqı ağacı yumuşax olar (Şəki); – Daranqıyı ildə bir dəfə daramasan böyüməz; – Elə adını ildə bir dəfə daran
(Çənbərək, Gədəbəy) 1. çıxmaq (Gədəbəy). – Mə:sim, yaman isdilix’di, eşiyə daranıη görəx’; – Daramme:f kın mal hələ damnan? 2
(Salyan) rast gəlmək, rastlaşmaq. – Yüz gün gedərsən yurda, bir gün dararsan qurda
(Ağcabədi, Borçalı) bax daraba II. – Hasar daşnan hörülür, darava taxdaynan qayrılır (Borçalı)
(Mingəçevir) kobud, lakin sıx toxunmuş ipək parça
(Dərbənd) çardağa çıxmaq üçün otağın içərisində düzəldilmiş nərdivan, pilləkən. – Mən darbanadan dama çıxdım
(Əli Bayramlı) sürətlə getmək, yüyürmək, qaçmaq
(Bakı, Qazax) bax darayı. – Dareyidən çarşoy almışam, arvat bə:nmer (Qazax)
(Qazax, Tovuz) suyabaxan, cuvar. – Darğa gələr, su alıb yoncoyu sularam (Qazax); – Hər kətdə bir darğa olordu (Tovuz)
(Dərbənd) qışın son on günü. – Darğanda yağmasa, xarmanda yağar
(Bərdə, Şamaxı) səs-küy, çığır-bağır. – Genə nə darhadardı? (Şamaxı) ◊ Darhadara salmax – məc. səs-küyə salmaq, car çəkmək
(Bakı, Şamaxı) bax daramax I. – Yazığı darımağdan puça çıxardıblar (Bakı)
I (Laçın) yoluxmaq (xəstəlik). – Mala azar darıyıf II (Şəki) bax daramax I
(Qazax) azca dar
(Qazax, Tovuz) azca yığılmaq, daralmaq. – Donum yü:lənnən soηra darıηqılaşıf (Qazax)
(Xanlar) çətin, ağır. – Camahatın işi çox darışdı qavaxlar
(Balakən, Qax) bax darişmax. – Səhər işə gedəndə yoldaşım Eldar darışdı, xeyli sö:bət etdik (Balakən); – Ho mağa darışmaseydi, qayıdıp gediydim (Qax)
(Yardımlı) qeybətçi. – O çox dariçi adəmdü
(Lerik) rastlaşmaq, rast gəlmək
(Şəki) rastlaşmaq, rast gəlmək. – Çox gidəllər, az gidəllər, yolda bir çovana darişəllər; – Yolda So:dağül darişdi, qəyitdim
(Qax) toxac, torpaq və ya palçığı döyüb bərkidən alət
(Basarkeçər, Borçalı, Gədəbəy, Gəncə, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Şəki) səbirsiz, kəmhövsələ. – Darqursax adam ajıxlı olor (Borçalı); – Alçarağ adam
(Gəncə, Şəmkir) səbirsizlik, kəmhövsələlik. – Ay Murtuz, bu darqursaxlığnan sən heş bir iş görə:lməssən (Şəmkir)
(İmişli) bax dalbımmax
(Gəncə) pəncərənin tağı. – Dayımın öyi darosara qədər tikilif qaldırılıf, bir aya qurtarar
(Gədəbəy) bax daramax II. – Göəli ağacına çınar kölgə saler de:in darradım putaxlarını dünənnəri
(Gədəbəy) yemək üçün duzla ovulmuş gicitkən. – Oğul, yeri bir əz darramanc gəti
(Gədəbəy) bax darramanc
I (Quba, Mingəçevir, Oğuz) kərki (dülgərlik aləti). – Usta Səfər dartıynən ərəbə uxi düzəltədi (Quba) II (İmişli) yer hanasının hissələrindən birinin
(Şuşa) qapançı. – Bu tayı dartıcıya ver, çəksin
(Salyan) lovğa. – Şa:sənəm çox dartmadamağdı
(Lənkəran) üyütmək. – Boğdanı daşda dartarduğ
(Karvansaray) evdə olan yemək şeyləri. – Darvıyı kirala yığıv arvat
(Cəbrayıl) açıq. – Qapı darvazadı, qaç, ört, gə
(Culfa, Ordubad) təndir çörəyi. – Anam mənim üçün dasdana bişirmişdi (Ordubad); – Dasdana girdə olur, çörəkdir yeməyə (Culfa)
I (Qax) gəlin üçün baş örtüyü. – Yengələr hindi dasdar salmağa gedəcaxlar II (Astara, Cəlilabad, Dərbənd, Quba, Lənkəran, Ordubad) kirkirə, əl dəyirma
(Bərdə) uşaq oyunu adı. – Uşaxlar baxçada dasmaldasmal oynuyur
(Cəlilabad) bax dasdar II
(Quba) meyvə ağaclarına dayaq vurmaq. – Sabah gidüb bağdaki ağacları dastağlıyaduğ
I (Qax) bax dasdar I II (Culfa, Füzuli, Ordubad) bax dasdar II. – Dastari qonşıdan al, gətir (Ordubad)
(Cənubi Azərbaycan) bax dadaş (2-ci məna)
(İrəvan) aşıqla oynanılan oyun adı. – Daşagetmə yaxşı oyundı
(Meğri) daşlı, çınqıllı. – Yəğli dərə daşaxor yerdi
(Ağdam) bərk gavalı növü. – Daşalı da bir yeməli şeydimi yeyirsən?
(İmişli) daşlıq (yer). – Daşdağda qoyunun ə:ğı yara götürər
I (Hamamlı, Şuşa) taxılı (dəni) xırda daşlardan təmizləmək. – Buğdanı daşdıyın, dəyirmana göndərəx’ (Şuşa); – Büyün taxıl daşdamağa gedəjəm; – Qoy bu
(Çənbərək, Qazax) köçmək, daşınmaq. – Çovannar daşdanıf gəler dağdan (Qazax); – Harya daşdanır bu qızdar (Çənbərək)