(Ağdam, Bərdə) qadınların başlarına qoyduqları qızıl və ya gümüş pullu bəzək. – Papaqqabağını cahıl gəlinnər qo:ardı (Bərdə)
(Ağdam, Ağcabədi, Ağdərə, Cəbrayıl) uşaq oyunu adı. – Papa:ldıqaçda çox uşağ oynuyur (Ağcabədi); – Gəlin, papa:ldıqaç oynuyax (Cəbrayıl)
(Ucar) bax pabbabacı. –Papbabajı özüyçün yuva düzəldirdi ağaj güyülündə; – Papbabajı xeyirri quşdu, cücüləri yi:r
papey keçməg: (Yardımlı) fikir, əhəmiyyət vermək. – Papey keçmiyəm, yoxsa sənçün pis olər
(Lənkəran) kəkil
(Mingəçevir) quşun çinədanı
papırtı salmax: (Göyçay) qovub uzaqlaşdırmaq. – Əyə, niyə to:uğları papırtı salırsan?
papırtım salmax: (Ucar) nəzərdən salmaq, yersiz təhqir etmək. – Əhməd arvadını papırtım salıp
(Gəncə, Zərdab) doğramac. – Yayda papırtma yaxşıdı (Zərdab)
papoy olmağ: (Salyan) bax papey keçməg. – Papoy olmasan uşağ sua duşər
(Quba) köhnəlmiş corab. – Suna qarının ayağında iki papuş vardı
(Ağdaş) yarısı xarab olmuş (meyvə). – Parabö:ür güalı yeməli olmaz
I (Şamaxı) itin iri cinsi. – Baba o qədər xəsisdi ki, parağdan yun qırxır II (Salyan) kərpicdən tikilmiş bir neçə otaqlı ev III (Salyan) məc
(Ordubad) dağın ətəyi. – Bizdərdə dağın ətəyinə, dağın döşünə parağa deyəllər
(Dərbənd) heyvan saxlanılan yer
(Zaqatala) bax paraxay. – Abbas paraxanı çatdatdı
(Qax) heyvanın sidikliyi
(Qarakilsə, Şahbuz) arı saxlanan yer
(Zaqatala) üçüncü yuxudan durandan sonra baramaqurdunun qoyulduğu yer. – Parakal böyükdü
(Şamaxı) palçıq divar. – Həyətin paramanı tökülüb
parapırtığ eləmək: (Gəncə, Yardımlı) hissə-hissə ödəmək. – Sən mənim pulumu parapırtığ eləmə, pütöy ver (Gəncə)
(Zəngilan, Zəncan) suqabı. – Parçnan su içirıx (Zəngilan)
(Zərdab) gəlinin cehizini nümayiş etdirmək üçün oğlan evində təşkil edilmiş şadlıq məclisi. – Dünən bizim kənddə parça vardi
(İmişli) arşınmalçı. – Parçaçı gələndə çit aldıx, ağ aldıx
(Bakı) plov adı (qazanda düyünün altına yağlı ət qoyub bişirilir). – Parçadöşəmə çox daddi xoregdü
(Şəki) balqabağın yeyilməyən növü (içərisi çıxarılıb suqabı kimi istifadə edilir). – Parçi sındı
(Şəki) siçan balası. – Bizim çardaxda pare var
I (Kürdəmir) çox böyük kisə. – Parxal meşoydan çox tutur II (Tabasaran) kəndirdən toxunmuş palaz. – Aybikə bazardan yəxşi parxal gətürdi
(Qax) qovuq
(Hamamlı) gözmuncuğunu əvəz edən əşya
I (Qazax) çapalamaq. – Balığın başın kəsəndə parpılıyırdı II (Borçalı) ibtidai üsullarla müalicə etmək
(Şəki) içalat. – Cıdıroğlu mal kesifdi, parsalağını mən almışam
I (Oğuz) ciyər. – Qara part olur malda, ağ part olur II (Çənbərək, Hamamlı) 20-30 çəngədən ibarət taxıl
(Dərbənd) qovrulmuş qarğıdalı dənləri. – Atası Əhmədə part-part aldı
(Çənbərək) doğramaq. – Novruz toğluyu partaxladı
(Şəki) yorğan-döşək. – Partalı sal yatax ◊ Partala düşmax – xəstələnmək, yorğan-döşəyə düşmək. – Əli partala düşütdü
(Qazax) dırnaq yarası (qoyunda). – Partama qoyunu otdamağa getməyə qoymur
(Mingəçevir) acıq. – Bu sa:tdarım partanı tüteşdi
(Salyan) oyuncaq adı. – Partatan qarğudan olar
(Oğuz) içi qamış kimi boş olan ağac. – Partdağan elə oduna yarıyır
partdamıya düşməx’: (Şuşa) qəfildən xəstələnib ölümcül vəziyyətə düşmək. – Uşax beyjə partdamıya düşdü
(Dərbənd) yabanı bitki adı. – Əlimə alduğumnan partdanquşi partdamasi bir uldi
(Dərbənd) şingilə. – Saqqızıma qatmağ üçün partğanqöç aldım
(Ağdaş) yabanı bitki adı (toxumuna əl vurduqda partlayır). – Partıllax qırmızı olur
(Qazax) səbirsiz. – Güllü qarı yaman parto:uğ arvaddı
pasın açmağ: (Salyan, Yardımlı) bax paxırın açmağ. – Day bir-birü:zün pasın açmoun (Salyan)
(Barana, Borçalı, Cəbrayıl, Qazax, Qusar, Naxçıvan, Oğuz, Salyan, Yardımlı, Şuşa, Zəngəzur, Zəngilan) kir, çirk
(Şuşa) çirklənmək, kirlənmək. – Üsd-başım pasaxlandı, təmizdədim
(Başkeçid, Borçalı, Qazax) çirkli, kirli. – Bu oğlan çox pasaxlı oğlandı (Borçalı)
I (Basarkeçər, Oğuz) gödəkboylu. – Pasalağ Abbas bizim şoferdi (Basarkeçər) II (Qax) bacarıqsız