(Ağdam) birdən, qəflətən. – Bir dəö:ürdüm şapbadan girdi içəri ◊ Şapbadanqulu (Şəmkir) – birdən-birə, qəflətən, gözlənilmədən
I (Meğri) sahəcə böyük, iri. – Ombara motallıx bir keçi dərisi verdim, bir yunlu şapbır qoyun dərisi aldım II (Sabirabad) ev ayaqqabısı, evdə geyilən
(Dərbənd) yarasa. – Uşağı ulməyən xatunnar şa:pələngi başlərinnən kəçürədülər ki, uşağı ulsun
(Zərdab) ev ayaqqabısı, evdə geyilən dabanı əzik köhnə ayaqqabı
(Ağdam) yabanı bitki adı
(Kürdəmir) yüngül ayaqqabı, çust. – Usta Yusif yaxçı şappa tikərdi
(Bakı) uşağa ad qoyulan gün. – Bu axşam Bikənün qızınun şappaxeyridü
(Qarakilsə) səliqəsiz şəkildə yığmaq. – Əşi, kimdi yığan, bıradanoradan şapannıyıplar
(Qazax) kabab
(Kürdəmir, Zərdab) ev ayaqqabısı, evdə geyilən dabanı əzik köhnə ayaqqabı. – Ay kişi, ayaqqabını hər də:ğə geyinib soyunmağ olmur, mana bir şapşapı al
(Culfa) vaxt. – Biz Qarağan ağlında yatmışdıx, gecənin bir şarında baxdım gördüm itdər basır
(Mingəçevir) şəlalə
(Yevlax, Zaqatala) 1. alçadan hazırlanan turşu 2. narşərab. – Şaraf turş olur, kavafan yi:llər (Yevlax)
(Salyan) pambıq qəbulu məntəqəsi. – Hamı pammığı şarakətə tə:fil verərdi
(Salyan) mülayimləşmək. – Hava şarakətdənsin, so:ra gedərsuz
(Tabasaran) soxulcan. – Ğazüdüm- ğazüdüm, şaral çixmədi ki, baluğ tutmağa
(Qazax) inqilabdan əvvəl seçkidə səsvermə üsulu, qutuya müxtəlif rəngli şar salmaq yolu ilə səsvermə
(Tabasaran) evin bünövrəsi üçün qazılan xəndək. – Baba evlərün şarbadin atub qurtalutdu
(Çənbərək) döymək, vurmaq. – Şarpannadı qırdı qoruxçular çovannarı
(Tovuz) inqilabdan əvvəl səsvermə üsülü; qutuya müxtəlif rəngli şar salmaq yolu ilə səsvermə
(Bakı) xörək adı
I (Daşkəsən, Gədəbəy, Mingəçevir) bax şa:d. – Qolxozda qərar çıxdı kın, dəyirmənçiyə şa:t əvəzinə pul versinlər (Gədəbəy) II (Mingəçevir) şahid
(Lənkəran) çolaq, axsaq. – Şata Zümrüdə di, zəmbilimizi vərsün
I (Qax, Oğuz, Şəki, Zaqatala) xüsusi toxunmuş corab növü (ayaqqabı əvəzinə geyilir). – A qız, mənim şatalımı ver giyim (Şəki) II (Qax) əsgidən düzəldi
(Karvansaray) pinti, səliqəsiz. – Əpbəx’ vermiyəsəη şatanaxlı arvada
(Şərur) yabanı dərman bitkisi. – Şa:tərə arayı qaşınma üçündü
(Salyan) piyada getmək. – Qoca kişidi, hər yerə şatıyır
(Bakı, İrəvan) çörəkyapan. – Şatırı dur çağır bıra (Bakı)
(Ağsu, Cəlilabad, Kürdəmir, Lənkəran, Tərtər) aşılanmış göndən hazırlanan çarıq. – Qocalar şatırı geyməyi xoşdiyillər (Ağsu); – Şatırı çarıx möhkəm ol
(Bakı, İrəvan) çörəkyapma, çörəkbişirmə sənəti. – Onun işi burda şatırrıx olub (İrəvan)
I (Qarakilsə) dağ aşırımı. – Nəbiyi mən ancax bircə yol şavaxdan aşanda gördüm II (Qarakilsə) şüa, işıq
(Qarakilsə) hörmət ◊ Şava:tı artığ olmax – hörməti artıq olmaq. – Şava:tın artıx olsun
(Qax) avara
(Ağcabədi, Cəbrayıl, Füzuli, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Şərur, Şuşa) şad, sevincli, şən. – Şay adamın ürəyində paxıllığ olmaz (Şuşa) ◊ Şay bilməx’ (Ağca
(Gəncə, Xanlar) əqrəb. – Şayan uzun quyruxlu olur, köylün tüşmanıdı (Xanlar)
(Oğuz) yabanı bitki adı. – Şayonu heyvan kişmiş kimi yi:r
(Gəncə, Goranboy, Xanlar) balığudan, balıqla qidalanan quş adı. – Şayrıx yekə quşdu, qışdarı saf olur (Goranboy); – Şayrıx ən çox şoran yerrərdə, Kürü
(Telavi) şikəst
(Bakı) rişxənd, lağ ◊ Şebədiyə qoymağ – lağa qoymaq, rişxənd etmək, ələ salmaq
(Xanlar) yabanı dərman bitkisi. – Şehdərənin balaja-balaja sarı çiçəyi oley; – Şehdərənin çayın da içellər
(Tovuz) yabanı dərman bitkisi. – Ürəyi tutuluf so:x dəyənə xeyirdi şehtökən
(Dəvəçi) çox şirin qovun növü
(Dərbənd) armud növü. – Şekkidən yəxşi qax uladu
I (Cəlilabad, Əli Bayramlı, Kürdəmir, Lənkəran) 1. qol-budaq ◊ Şel atmax (Cəlilabad, Lənkəran) – qol-budaq atmaq
(Meğri) çəyirtkə növü
(Salyan) çayın gətirdiyi kolkos qırıntıları
(Zaqatala, Zəngilan) lovğalanmaq, özünü çəkmək, qürrələnmək. – Anası didikçə, oğlu da şellənirdi (Zaqatala); – Heç şellənmə, cücəni payızda sayallar (
I (İmişli) yüngülxasiyyət. – Ə:, nə şelli uşağsan, ağır otı, dur dənə II (Salyan) lovğa, özünü çəkən
(İrəvan) yağsız ət