(Gəncə) tələsik tikmək. – Bu köynəyin cırığını qasnaxla, maηa ver
(Şəki) otlardan hazırlanmış dərman adı. – Qasnı ələfiyət dermanıdı
(Zaqatala) ağacdan hazırlanmış bəzəkli qutu. – Keçmişdə corab sapları qoyardılar qasriyə
I (Basarkeçər, Daşkəsən, Gədəbəy, Hamamlı, Qarakilsə, Qazax) 1. dağın, təpənin hündür yeri (Basarkeçər, Daşkəsən, Hamamlı)
(Naxçıvan) qoyun saxlanılan yer
(Naxçıvan) çütqabağı, alınlıq. – Qaşbəndi annımıza bağlıyırdıx
(Zaqatala) yəhərin qaşına keçirilən ikigözlü ipək heybə
(Goranboy) bax qaşıxəngəli
(Zəngibasar) sulu xörək
(Salyan) qaşıq torbası
(Basarkeçər) sulu xingal. – Xəngəli süzüllər, əmə qaşıxəngəlini süzmüllər, sulu yi:llər
(Basarkeçər, Bərdə, Hamamlı, Qazax) bax qaşığlığ. – Qaşıxlıx nəmidə saxlanır (Bərdə); – Qaşıxlıx ipdən örülür (Qazax); – Qaşıxları yu, apar yığ qaşıxl
(Dərbənd) qaşıq qoyulan torba, qab. – Qaşıxlar qaşıxsalandadu
I (Balakən, Basarkeçər, Borçalı, Hamamlı, Xaçmaz, Qazax, Mingəçevir, Şəmkir, Şəki, Tovuz, Zaqatala) alın
I (Cəbrayıl) bax qaşqa I II (Ucar) kiçik arx III (Cəbrayıl) müxtəlif şeylər qoymaq üçün evin yanında düzəldilmiş yardımçı yerin arxa və ya ön hissəsi
(Qax) itburnu. – Qaşqala yetişib çoxdan
(Şəki) başdansovdu etmək. – İş görəndə əməlli-başlı gör, qaşqalama
(Çənbərək) dalaşmaq. – Dəvəçi İxdiyarnan yaman qaşqalaşdı
(Ucar) cuvar. – Qaşqalavan suyu çəltik zəmilərinə düz bölür
(İmişli) qaşqaldaq. – Çoxlı qaşqato:ğ var çalada; – Qaşqato:ğun vırmağı ördəgdən hasaddı
(Şəki) sönmək. – Ocaq qaşdı, işıq qaşdı
(Qax) bax qaşığlığ
I (Qax) dəst. – Adamın bi qat paltarı olar, honun da qədrini bilər II (Ordubad, Salyan) tərəf. – Qızım o qatda yaşıyır (Ordubad) III (Qax) evin sütunu
(Qax) yumurta qabığı. – Qa:tdarı yığın, fal eliyək
qat-qar eləməx’: (Cəbrayıl, Daşkəsən, Zəngilan) qatışdırmaq. – Ağ unnan qara unu qat-qar eliyəndə yaxşı çörəyi çıxır (Zəngilan)
(Qax) azı dişi. – Sən qatani çehdirəndə çox əcişdimi?
(Əli Bayramlı, Kürdəmir) bax qartanqaz. – Bı parça yap qatanqazdı (Kürdəmir)
(Şuşa) uşaq oyunu adı. – Qatardüzəx’də qoz olur, ya da fındığ olur, yumurto:lur
(Cəbrayıl) ağrıdan qıvrılmaq, haldan-hala düşmək. – Niyə qatavcıyırsaη, haran ağrıyır?
(Borçalı) yağda bişirələrək üzərinə şəkər tozu səpilmiş qoğal. – Qatda yağda pişiriler
(Borçalı, Qazax) dalaq xəstəliyi (şişmə). – Uşaxda görörsən kin, qatdalağ olor (Qazax)
(Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Naxçıvan, Şəmkir, Tovuz) yağda bişirilərək üzərinə şəkər tozu səpilmiş qoğal
(Lənkəran) düyü xörəyinin xuruşu
(Basarkeçər, Naxçıvan) dovğa. – Ayrannan pişirəndə əvəl ayranı qızdırıf buluya-buluya dənin tökürsəη, əmə qatığaşında əvəl dəni pişirif-düşürürsəη, so
(Ordubad) uzun müddət saxlanmaq üçün qovrulmuş ət (qovurma). – Ağız, xörəyin qatığın sal
(Çənbərək, Meğri) teztez getmək, hərəkət etmək. – Bir ildi Basarkeçərə qatırrıyıram (Çənbərək); – Dəyirman qatırre:r, dən qutarer, so:ra daş daşı sınd
(Cəbrayıl, Kürdəmir, Qarakilsə, Şəmkir, Tovuz) gövşəyən heyvanın qarnı ilə qursağı arasındakı həzm orqanı
(Qax) qatışıq. – Bizim dil hələdi, qatlaxdı
(Cəbrayıl, Salyan, Yardımlı) nazik ip. – Qatmeynan hər şey bağlıyıllar (Cəbrayıl) ◊ Qatma bağlamağ (Salyan) – ələ salmaq, lağa qoymaq
(Tərtər) yoğurmaq. – Xamır qatırıx, xamralı pişiririx’
(Çənbərək) qarışıq. – Qoyunnan quzu qatmaşüyərdi
(Ucar) müəyyən məqsədlə müvəqqəti gediş-gəliş etmək, əlaqə saxlamaq. – Qız öyünnən cavab almaq üçün bir həfdədi ora qato:ucuyuram
(Dərbənd) qaymağı yığılmış qatıq
I (Qax) otlardan hazırlanmış revmatizm dərmanı ◊ Qav salmax – dərman sürtmək. – Qav yaxşı dərmandı; – Honun qiçlərində yel var, qav salsa, qedəcax II
(Başkeçid) qabaqca, əvvəlcə. – Qavağala Kamıl gəldi, sonra Əx’bər gəlif çıxdı
(Borçalı) gicgah
I (Borçalı, Tovuz) bax qabağ II (Gəncə, Qazax) buynuzsuz (keçi, qoç). – Qavax qoç kök olar (Qazax); – Qavax keçi mənimdi (Gəncə)
(Qazax) sürünü öz ardınca aparan, çəkən heyvan. – Bənöyüş inəx’ qavaxcıldı, malın qavağınde:dir həməşə
(Gədəbəy, Qazax, Şəmkir) bax qabalax. – Qavalağı mal-qara ye:ir (Gədəbəy)
(Balakən, Şəki) bax qabar. – İpəx’çilər qavardan tərəcə düzəltdilər (Balakən); – Qavardan nəhrə düdüyü qəyrillər, sümsü qəyrillər; – Üş tərəcəlix’ qav