(Zaqatala) çalğıçı. – Yaman çalıcı adamdı
(Salyan) narahat. – Famil çalığ yatandı
(İmişli) çapalamaq, əlayağını oynatmaq. – Uşağı açıblar bələgdən, çalığleyır
(Bərdə) otu biçilməmiş yer, kiçik sahə. – Ordan ma: bir çalıx saxla
(Cəbrayıl, Yardımlı, Zəngilan) çapalamaq. – Çalıxladı-çalıxladı, keçindi (Zəngilan)
(Çənbərək) görünmək. – Qaçağ Əhmət sırahaynnarı qapıya çalındı qayıtdı
I (Salyan) o tərəf-bu tərəfə çevrilmək, narahat yatmaq. – Uşax sə:rəcən çalıtğıyıb II (Salyan) çalışmaq, cəhd etmək
(Kürdəmir, Mingəçevir) məhəccər. – Qoyma, heyvan çalkeçirə sürtünüp qırar (Kürdəmir)
(Şahbuz) qarmaq. – Çalkeçirt dəmirdən olur
(Culfa, Şərur) arıq (heyvan)
(Şəmkir) birlikdə. – Sən də indi biznən gessəη, sava: orya çalqarışıx çatajaxsaη
(Cəbrayıl, Xanlar) qarışıq rəngli. – Qoyunumuz çalqat quzu doğub; – Çalqatdı, ağı da var, qarası da (Cəbrayıl)
(Cəbrayıl, Culfa, Meğri, Zəngibasar) bax çalqi. – Çalqımızı götügünən tövləni süpür (Meğri); – Bi sa:tda on çalqı bağlamışam (Culfa)
(Şamaxı) nar, heyva və s. çubuqlarından düzəldilən böyük süpürgə. – Tö:lədən çalqi yox olub
I (Qarakilsə, Şahbuz, Şərur, Zəngilan) 1. b a x çalqi. – Çalquyu götü, həyəti süpür (Zəngilan) 2. böyük süpürgə düzəltmək üçün istifadə edilən nar, he
(Oğuz) araqarışdıran, aravuran. – Bu nə çalquduz adamdı, dünyanı qarışdırır
(Xanlar) dağın kol-kosu olan aşağı hissəsi. – Yazbaşı çallarda tuvulğular yaxşı göyərir
I (Füzuli, Kəlbəcər) suqabı. – Çalmeynan su içirix’; – Çalmeynan tayqulp bir şeydi (Kəlbəcər) II (Ağdam, Xocalı) dəryaz
I (Basarkeçər, Cəbrayıl, Göyçay, Mingəçevir, Şəki, Zəngilan) süpürmək. – Çalğunu götü həyəti çal (Zəngilan); – Diyirəm tuğu götür, bir o yən-bu yəni ç
(Quba) çalma ilə bağlamaq, örtmək. – Arvad, başuvi çalmala
(Tərtər) çalov
(Gədəbəy) budaq. – Ağacın çalpaları doludu meğveynan
(Bakı) xəbərçi. – Zə:rə lap çalpaçovuş arvaddu
(Meğri) qırma. – Gilizə çalpərə doldurmuşam, atanda çanavarın əhədin kəsəcex’
(Zəngilan) suyun iti axan yeri, qıjov. – Çalpova düşəsən, çay səni axıdar
(Tovuz) qarlı-yağışlı külək. – Çalpoy gözümüzü aşmağa qoymurdu
I (İsmayıllı, Şamaxı) kirayə ilə yük daşıyan adam. – Çalvadar həmişə ac olar (Şamaxı); – O, çalvadardı, bir təhər öz külfətin saxlıyır (İsmayıllı) II
(Şahbuz) bax kamax. – Çamaxnan əliyirix’, so:ra da bi yol xəlbirnən təmizdiyirix’
(Quba) çəllək. – Nö:üt getirən yərdə çamçaxımız sındı
I (Qazax) kifir, eybəcər. – Nə gözəlliyi var ki, çamxırın biridi II (Gədəbəy, Tovuz) bax çamır. – Camış çamxıra girif (Gədəbəy)
(Zaqatala) gözü titəli. – Çamxur Hasan gəlcaxdı
(Goranboy, Qazax, Şahbuz, Şəmkir, Tovuz, Yevlax) palçıq. – Su çamır kimi gəler, çay qoymağ olmaz (Tovuz); – İnəx’lər çamırın içindədi (Qazax); – Getdi
(Ağdaş) lilli, bulanıq. –Kürün suyu çamradı
(Şəki) vaxt, zaman. – İrğal ələ, diliηnan kağız ver, görüm nə ça:nə gəliysan
(Ağdam, Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Laçın, Naxçıvan, Şəki, Yevlax, Zəngilan) 1. saxsı kasa (Naxçıvan) 2. ölçü qabı (Ağdam, Gəncə)
(Şəmkir) yabanı bitki adı. – Çanaxyaran hər yerdə bitir
(Zaqatala) bitki adı
(Ağcabədi, Yevlax) məfrəşi bağlamaq üçün yundan toxunmuş ip. – Çandıynan fərməş çatırıx
(Gədəbəy, Kəlbəcər) kətmən. – Çapeynan qartopun, qardalının alasını vuroylar; – Qartofun divini çapeynan doldur (Gədəbəy)
(Göyçay, Salyan, İmişli, Şamaxı) ətçapan, ət doğrayan alət. – Qəssab əti çapacağınan çapdı (Şamaxı); – Az, çapacağı gəti, əti doğrıyım (İmişli)
(Ağdam, Goranboy, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Zaqatala) bax çapacağ. – Çapacağınan öydə arvad ət döyür (Goranboy); – Çapacax qəssəflərdə o
(Biləsuvar) içərisində qənd doğranan taxta tabaq, xürsusi qurğu
I (Cəlilabad, Əli Bayramlı, Kürdəmir, Sabirabad) 1. ocaq qalamaq üçün qazılıb düzəldilmiş yer (Cəlilabad, Kürdəmir)
(Gədəbəy) kətmənləmək, kətmənlə alaq vurmaq. – Zavah duruη gediη, yarımçıx qoyduηηuz yeri çapale:η
çapan çalmax: (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə) əl çalmaq. – Özünnənbəy oynuyanda çapan çalırıx (Bərdə)
(Ağdam) sacda bişirilən çörək
(Sabirabad) yarıtmaz (adam). – Oya iş tapışırma, o ki çapbadı
(Dərbənd) ət doğrayan alət. – Xatın, çapğını gəti, əti döğrəyim
(Salyan) zirək, diribaş. – Zalım oğlu, çox çapığ gedədi
(Ağdam, Tovuz) dərman bitkisi adı. – Çapığotu yara dərmanıdı (Ağdam)