Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • HERƏBAŞ

    (Ordubad) bax haraxaş. – Biz bı il səvizini herəbaş əx’mişix’

    Полностью »
  • HERƏNT

    (Gədəbəy) əkilmiş sahənin arasında qalan şumlanmamış yer. – Quzu yəlif herəntə çıxmışdı

    Полностью »
  • HERİX’

    (Gədəbəy, Qazax) bax herə. – Herix’də duruf harva: baxersaη (Gədəbəy)

    Полностью »
  • HERQILLI

    (Mingəçevir) 1. yekəpər, zorlu 2. kobud

    Полностью »
  • HERQITMAX

    (Goranboy) yemək. – Əhməd iki qab doğanı bir oturuma herqıtdı

    Полностью »
  • HERPET

    (Başkeçid, Şəmkir) 1. yekə, iri 2. kobud

    Полностью »
  • HERPİTMƏX’

    (Şəmkir) oynamaq, rəqs etmək. – Dur, indi sən herpit

    Полностью »
  • HERT

    (Tovuz) qayanın başı. – Ay Rəşit, hertə çıx, dədəηi çağır, gəlsiη

    Полностью »
  • HERTİ

    (Tovuz) kobud, qanmaz. – Nə herti adamsaη, dünən o gədiyi niyə basıf döyüfsəη?

    Полностью »
  • HERTİ-PERTİ

    I (Qazax) heç nə, heç şey. – Herti-pertini qanmer II (Çənbərək, Şərur) yekə, kobud <adam>

    Полностью »
  • HESAVI

    (Qazax) qayda-qanunla. – O, hesavı iş görör

    Полностью »
  • HEŞ

    (Cənubi Azərbaycan, Ordubad, Zəngilan) xış. – Heş ağacdan olur (Ordubad); – Yeri heşnən əkirdix’ (Zəngilan)

    Полностью »
  • HEŞALAT

    (Ordubad) boyunduruq. – Heşalat qarağajdan, ərikdən olur

    Полностью »
  • HEŞAN

    (Cəbrayıl, Culfa) döymək üçün xırmana yayılmış, səpələnmiş taxıl dərzləri. – Heşanı dağıtmayın, hava dolur, yağacax ◊ Heşan eləməx’ (Goranboy) – döymə

    Полностью »
  • HEŞANNAMAX

    (Ağdam, Culfa, Şərur) döymək məqsədilə dərzləri xırmana yaymaq. – Küləşi heşanna, qoy qurusun, döyəx’; – Xırmana sünbülləri töküf döyüllər, deyillər k

    Полностью »
  • HEŞDARXAN

    (Cəlilabad) hind toyuğu

    Полностью »
  • HEŞƏMRAZ

    (Ordubad) xış <bütün lazımı alətləri ilə birlikdə>. – Heşəmrazı aparrıx sahiyə, oni biyollim salırıx ora, sürürüx’

    Полностью »
  • HEŞƏN

    (Culfa) bax heşan. – Biz heşəni döyüb yığırıx, tığ eliyirix’, tığı da savırırıx, bığdası bir yana çıxır, samanı bir yana

    Полностью »
  • HEŞGİVAŞ

    (Sabirabad, Salyan) gəlinin başına səpilən şirniyyat. – Gəlini gətirillər, başına heşgivaş atıllar (Sabirabad)

    Полностью »
  • HEŞİ

    (Ağdaş) ip eşən alət, iy

    Полностью »
  • HEŞPEŞƏ

    (Cəbrayıl) adət, vərdiş. – Məhlim elə heşpeşədi, dayqıya qaçırsan bıra

    Полностью »
  • HEŞŞALAT

    (Ordubad) xış. – Heşşalat qarağacdan, ərikdən olur

    Полностью »
  • HEVİG

    (Yardımlı) hayıf. – Hevig sənün səsünnən

    Полностью »
  • HEYDAR

    (Gədəbəy) yel, külək. – Heydar olmasa xırmandakı taxılı təmizdə:mmə:- ji:x’ də:səη

    Полностью »
  • HEYHEYİ

    (Mingəçevir) hərdəmxəyal

    Полностью »
  • HEYİRMƏX’

    (Gədəbəy) qışqırmaq. – Nə heyire:ysiη ə, ayıf döymü camahatdan?

    Полностью »
  • HEYİS

    (Zəngilan) altıillik erkək qoyun. – Heyis kəsmişdilər, üş kilov da mən aldım

    Полностью »
  • HEYİZ

    (Bərdə, Xocavənd) 1. dördyaşar erkək keçi (Bərdə) 2. keçi (Xocavənd). – Heyiz kök olur, yağlı olur (Bərdə)

    Полностью »
  • HEYKAL

    I (Bərdə, Qazax, Şəmkir) camışın döşündə sarıya çalan xal. – Heykal camışın döşündo:lur (Bərdə); – Camışın döşündə hərrəmə xal olur, ona heykal de:rix

    Полностью »
  • HEYNİ

    (Şərur) vaxt, vədə. – Bı heyni özün yetirdi

    Полностью »
  • HEYRAT

    (Mingəçevir) kəlağayı

    Полностью »
  • HEYRİ

    (Meğri) kiçik tut ağacı

    Полностью »
  • HEYŞAN

    (Qazax) heyvanın qabağından qalan yararsız iriçöplü ot. – Apar bu heyşanı damın bö:rünə yığ, No:ruz bayramında tonqal basarıx

    Полностью »
  • HEYVƏRƏ

    (Qazax) iri, kök. – Bir heyvərə arvad yanımıza gəldi

    Полностью »
  • HEYVƏT

    (Çənbərək) ağrı. – Dişimin heyvətinnən gözüm dünyü:yü görmür

    Полностью »
  • HEYZ

    (Ağdam, Gədəbəy) 1. iribuynuzlu keçi (Gədəbəy) 2. beşyaşar keçi (Ağdam)

    Полностью »
  • HEYZƏ

    (Lənkəran, Naxçıvan) mədə pozğunluğu Heyzə eləməx’ (Meğri) – 1. varlandırmaq; 2. doydurmaq, tox etmək

    Полностью »
  • HEZAVAN

    (Füzuli) qanmaz. – Hezavan qammaz çobana deəllər

    Полностью »
  • HEZZİG

    (Salyan) acizlik. – Tazının hezziginnən do:şan samannığda yuva elər

    Полностью »
  • HƏBƏ

    (Qarakilsə, Sabirabad) uşaqların oyun üçün qazdıqları kiçik çala. – Mən həbə qazdım (Sabirabad); – Oyunda həbə mərkəzdi (Qarakilsə)

    Полностью »
  • HƏBƏÇİ

    (Zəngilan) mamaça

    Полностью »
  • HƏBƏRSÜR

    (Qarakilsə) itburnu

    Полностью »
  • HƏBGƏ

    (Qax) heybə

    Полностью »
  • HƏBİFGÜLÜ

    (Şuşa) yabanı bitki adı, sarı rəngli, ətirli otun adı

    Полностью »
  • HƏBİRƏG

    həbirəg danişməy: (Cəlilabad) boş-boş danışmaq, yersiz danışmaq. – Həbirəg danişməyi adət eləmisən. Tay bəsdi, əl çək bizdən

    Полностью »
  • HƏBLƏ

    (İmişli, Qax, Şəki, Salyan) bax hablə. – Həblə işlər çox olur (Şəki)

    Полностью »
  • HƏCƏT

    (Göyçay) ehtiyac

    Полностью »
  • HƏCİAŞI

    (Bakı) toydan bir neçə gün sonra oğlan evindən gəlin evinə göndərilən plov

    Полностью »
  • HƏCİN ANNAMAĞ

    (Salyan) duyuq düşmək, hiss etmək; – Həcin annıyanda it az qalır zincirin qıra

    Полностью »
  • HƏDD

    (Şəki) hünər, bacarıq. – Hindi həddin var, qavağa gə

    Полностью »