Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • HEBELƏ

    (Kürdəmir, Salyan) bax hablə 2. – Hebelə qovun var, yığıp-yığşırmağ olmur (Kürdəmir)

    Полностью »
  • HEÇBET

    (Balakən) qətiyyən. – Onun bu işdən heçbet xəbəri yoxdu

    Полностью »
  • HEÇBETƏR

    (Salyan) nəsil, əcdad. – Sənin lap heçbetərüə nəhlət

    Полностью »
  • HEFT

    heft eləməx’: (Şəmkir) tənəyin artıq budaqlarını kəsmək. – Tənəyi salxım olan yerdən heft ele:llər

    Полностью »
  • HEJDAN

    (Şamaxı) xəkəndaz. – Ədə, hejdanı mə: ver

    Полностью »
  • HEKLƏNMƏX’

    (Goranboy) yuvarlanmaq. – Dam təpədən hekləndi

    Полностью »
  • HEL

    I (Qazax) 1. qayadan qopub yuvarlanan daş 2. uşaqların dağdan üzüaşağı dığırtdıqları daş. – Gəlin gedəx’, hel dığırrıyax ◊ Hel qoymax – dağdan üzüaşağ

    Полностью »
  • HELBƏKİ

    (Ordubad) körpü altından keçən su yolu. – Səlim, qoy su helbəkidən gessin, so:ra əvə gəl HEL GETMƏG (Salyan, Yardımlı) – yorulmaq, əldən düşmək

    Полностью »
  • HELLƏMƏ

    (Yevlax) uşaq oyunu adı. – Helləmə fındıxnan, qoznan, yumurtoynan olur

    Полностью »
  • HELLƏMƏX’

    I (Qazax, Laçın, Tovuz) tökmək, əndərmək. – Suyu birdən hellədi (Laçın); – Qazana helliyifsəη suyu, ətin dadını aparıf (Qaxax); – Ə, çualdakı buğdoyu

    Полностью »
  • HELLƏN

    (Çənbərək) hündür yerdən diyirlənən daş. – Çıηqıldan hellən gəldi, Şəmşədin beş qoynun öldürdü

    Полностью »
  • HELLƏŞMƏX’

    (Mingəçevir) sözləşmək, bir-birinə kobud cavab vermək

    Полностью »
  • HELLİ

    (Yevlax) sulu

    Полностью »
  • HER

    I (Ordubad) kiçik suqabı II (Lənkəran) çəp. – Hökümənin gözdəri herdi

    Полностью »
  • HER-ÇER

    (Lənkəran) çəp. – Hökümənin gözləri her-çerdi

    Полностью »
  • HER-HEŞ

    (Gəncə) çör-çöp

    Полностью »
  • HER-PER

    (Meğri) hövsələ

    Полностью »
  • HERAĞAŞ

    (Qarakilsə, Meğri) bax haraxaş. – İl bıyıl herağaş gəlif (Qarakilsə); – Herağaş quzular sərdanda oynaxlaşır (Meğri)

    Полностью »
  • HERAVAT

    (Ordubad) 1. yekə 2. ucaboy. – Heravat Ələsgər şə:rə gedib

    Полностью »
  • HERƏ

    (Zəngilan, Meğri) əkilmiş sahənin arasında qalan şumlanmamış yer. – Herədən bolluca taxıl yığdıx (Zəngilan); – Kəlbeli dayinin əx’dığı yerdə herə yuxd

    Полностью »
  • HERƏBAŞ

    (Ordubad) bax haraxaş. – Biz bı il səvizini herəbaş əx’mişix’

    Полностью »
  • HERƏNT

    (Gədəbəy) əkilmiş sahənin arasında qalan şumlanmamış yer. – Quzu yəlif herəntə çıxmışdı

    Полностью »
  • HERİX’

    (Gədəbəy, Qazax) bax herə. – Herix’də duruf harva: baxersaη (Gədəbəy)

    Полностью »
  • HERQILLI

    (Mingəçevir) 1. yekəpər, zorlu 2. kobud

    Полностью »
  • HERQITMAX

    (Goranboy) yemək. – Əhməd iki qab doğanı bir oturuma herqıtdı

    Полностью »
  • HERPET

    (Başkeçid, Şəmkir) 1. yekə, iri 2. kobud

    Полностью »
  • HERPİTMƏX’

    (Şəmkir) oynamaq, rəqs etmək. – Dur, indi sən herpit

    Полностью »
  • HERT

    (Tovuz) qayanın başı. – Ay Rəşit, hertə çıx, dədəηi çağır, gəlsiη

    Полностью »
  • HERTİ

    (Tovuz) kobud, qanmaz. – Nə herti adamsaη, dünən o gədiyi niyə basıf döyüfsəη?

    Полностью »
  • HERTİ-PERTİ

    I (Qazax) heç nə, heç şey. – Herti-pertini qanmer II (Çənbərək, Şərur) yekə, kobud <adam>

    Полностью »
  • HESAVI

    (Qazax) qayda-qanunla. – O, hesavı iş görör

    Полностью »
  • HEŞ

    (Cənubi Azərbaycan, Ordubad, Zəngilan) xış. – Heş ağacdan olur (Ordubad); – Yeri heşnən əkirdix’ (Zəngilan)

    Полностью »
  • HEŞALAT

    (Ordubad) boyunduruq. – Heşalat qarağajdan, ərikdən olur

    Полностью »
  • HEŞAN

    (Cəbrayıl, Culfa) döymək üçün xırmana yayılmış, səpələnmiş taxıl dərzləri. – Heşanı dağıtmayın, hava dolur, yağacax ◊ Heşan eləməx’ (Goranboy) – döymə

    Полностью »
  • HEŞANNAMAX

    (Ağdam, Culfa, Şərur) döymək məqsədilə dərzləri xırmana yaymaq. – Küləşi heşanna, qoy qurusun, döyəx’; – Xırmana sünbülləri töküf döyüllər, deyillər k

    Полностью »
  • HEŞDARXAN

    (Cəlilabad) hind toyuğu

    Полностью »
  • HEŞƏMRAZ

    (Ordubad) xış <bütün lazımı alətləri ilə birlikdə>. – Heşəmrazı aparrıx sahiyə, oni biyollim salırıx ora, sürürüx’

    Полностью »
  • HEŞƏN

    (Culfa) bax heşan. – Biz heşəni döyüb yığırıx, tığ eliyirix’, tığı da savırırıx, bığdası bir yana çıxır, samanı bir yana

    Полностью »
  • HEŞGİVAŞ

    (Sabirabad, Salyan) gəlinin başına səpilən şirniyyat. – Gəlini gətirillər, başına heşgivaş atıllar (Sabirabad)

    Полностью »
  • HEŞİ

    (Ağdaş) ip eşən alət, iy

    Полностью »
  • HEŞPEŞƏ

    (Cəbrayıl) adət, vərdiş. – Məhlim elə heşpeşədi, dayqıya qaçırsan bıra

    Полностью »
  • HEŞŞALAT

    (Ordubad) xış. – Heşşalat qarağacdan, ərikdən olur

    Полностью »
  • HEVİG

    (Yardımlı) hayıf. – Hevig sənün səsünnən

    Полностью »
  • HEYDAR

    (Gədəbəy) yel, külək. – Heydar olmasa xırmandakı taxılı təmizdə:mmə:- ji:x’ də:səη

    Полностью »
  • HEYHEYİ

    (Mingəçevir) hərdəmxəyal

    Полностью »
  • HEYİRMƏX’

    (Gədəbəy) qışqırmaq. – Nə heyire:ysiη ə, ayıf döymü camahatdan?

    Полностью »
  • HEYİS

    (Zəngilan) altıillik erkək qoyun. – Heyis kəsmişdilər, üş kilov da mən aldım

    Полностью »
  • HEYİZ

    (Bərdə, Xocavənd) 1. dördyaşar erkək keçi (Bərdə) 2. keçi (Xocavənd). – Heyiz kök olur, yağlı olur (Bərdə)

    Полностью »
  • HEYKAL

    I (Bərdə, Qazax, Şəmkir) camışın döşündə sarıya çalan xal. – Heykal camışın döşündo:lur (Bərdə); – Camışın döşündə hərrəmə xal olur, ona heykal de:rix

    Полностью »
  • HEYNİ

    (Şərur) vaxt, vədə. – Bı heyni özün yetirdi

    Полностью »