(Başkeçid) kartof dilimi
(Basarkeçər, Başkeçid, Borçalı, Cəbrayıl, Füzuli, Göyçay, Xocavənd, İmişli, Qazax, Oğuz, Ordubad, Şərur, Tovuz) dikdaban ayaqqabı
(Oğuz) uşaq oyunu adı
(Cəlilabad) məc. dikəltmək
(Lerik) quyudan vedrə çıxartmaq üçün istifadə edilən ucu əyri ağac, koğa
(Böyük Qarakilsə) zınqırov
(Çənbərək) çömbəlib oturmaq. – Hər axşam gedif qızıgildə qonquyur
(Tərtər) bax qonqumax
(Lerik, Şuşa) ipək parça adı. – Qonşubağrıçatdadanı Mərziyə geyif toye:tdi (Şuşa)
(Borçalı, Tərtər) ipək parça adı. – Qonşuçatdadan çox adamda var (Borçalı); – Qonşuçatdadanı cahıllar ge:ərdi (Tərtər)
qonursu iyi: (Qazax) yanmış yun parça iyi. – Qonursu iyi gəler
qopa qoymax: (Kürdəmir) əkin sahələri arasına sərhəd nişanı qoymaq. – Əkinlərin arasına qopu qoyurux
(Qax) hin
(Salyan) hörmət, etibar. – Gəl aramızza olan qopalağı itirmiyəg
(Qax, Mingəçevir, Oğuz, Zaqatala) qəlpə, qırıntı. – Daşın qopalaxlarını bir tərəfə topla (Oğuz); – Ordakı qopalaxları yığışdır, yandır (Zaqatala)
(Mingəçevir) qəlpələnmək, xırdalanmaq. – Odunnar qopalaxlanıb töküldü
(Qax) ləkə. – Usdula düşən qoparı tez sil
(Ağdam, Ağcabədi, Əli Bayramlı, Füzuli, Kürdəmir, Mingəçevir, Ordubad, Sabirabad, Tərtər, Ucar) əkin sahələri arasına qoyulan nişan
(Zaqatala) bax qopalax
(Çənbərək, Karvansaray) quru kötük. – Meşədən eşşəyimi yüklüyüf, çoxlu qopba gətirmişəm (Karvansaray); – Büyün çoxlu qopba yığdım (Çənbərək)
(Qax) bel il götürülmüş otlu torpaq, çim
(Zəngilan) toyuq-cücənin ayağına yapışıb qurumuş palçıq. – O cücələrin əyağınnan qopbazı təmizdiyin, gəzəyilmir
(Oğuz) əkin sahələri arasına qoyulan sərhəd nişanı. – Qopqardan o tərəf Əhədin yeridi
(Qax) bax qopalax
(Cəlilabad) kiçik taya. – Ordə iki qopna ot qaley
(Ağbaba) zınqırov
(Böyük Qarakilsə) yeyə <alət>
(Borçalı) fiziki cəhətdən inkişaf etməmək. – Məhərrəmin oğlu qoradalıyıf
(Bakı) hazırlaşmaq. – Qo:rağlan gedeg
I (Biləsuvar, Cəlilabad, Əli Bayramlı, Kürdəmir, Masallı, Sabirabad, Salyan) aşsüzən. – Qorapalan misdən olır (Əli Bayramlı); – Qorapalanımız lap kö:n
I (Borçalı) həddindən artıq duzlu, şor. – Ay Xalıl, bu nə qorava xörəx’di? II (Qazax) heyva mürəbbəsi
(Zəngibasar) lovğa, ədabaz
(Zaqatala) böyük daş
(Yardımlı) qurdalanmaq, çevrilmək. – O yən-bu yənə qorcimmə, yerində düz otuginən
(Lerik) əzilib-büzülmək. – Niyə qorcunursan?
(Şəki) ağacdeşən alət. – Dağdan qoci qırıf, başini qordəşeynən deşif burmeynən bağliyirıx, so:ra tutuf dartiyıx, özü gəliy
(Balakən) qəfildən tutan, qapan (it)
(Qazax, Mingəçevir) qorumaq, mühafizə etmək
(Kürdəmir, Qarakilsə, Mingəçevir, Şəki) 1. kiçik (Şəki). – Bu unnan bir az qorxağ olar 2. az (Kürdəmir, Qarakilsə)
(Kürdəmir) bax qomazı
(Zaqatala) keyfiyyətsiz qoz
(Salyan) susuzluqdan yanıb tələf olmaq. – Bossan susuzzuğdan qo:rsağlandı
(Çənbərək) qovurmaq. – Sajda qınnax qardalı qortdatdım, yedi uşax
(Qax) zökəm. – Mağa qosa degip
(Göyçay) yüngül
I (Göyçay) bax qavsara. – O qo:saranı mənə, çıxım bir az üzüm yığım II (Qazax, Şəmkir, Tovuz) bax qoysara I
(Ordubad) bax qavsara. – Mən qo:sərə dolusi üzüm dərdim
(Balakən) əmi və ya dayıarvadı
(Basarkeçər, Çənbərək) bax qoç-quzu. – Yeri kotannan şumluyanda çoxlu qoş-quzu çıxdı (Basarkeçər); – Ələs dünən qoş-quzu yığdı, yedix’ (Çənbərək)
(Zaqatala) çömçə