(Dərbənd) yelləncək. – Qızlar sürünçağda oynuyadi <yellənir>
I (Çənbərək) kotanın hissəsi. – Məmmədin kotanı:η sürüngəli qırılıf, eşşəyi xarav olur II (Borçalı) ağırtərpənən
(Salyan) xəcalətli. – Sə:n ya:nda sürüşdidi
(Lənkəran) evdə geyilən ayaqqabı
(Şahbuz, Şərur) evdə geyilən ayaqqabı. – Evdə kişinin bir sürütdəməsi var, mənim də biri, alırıx əğı:mıza (Şahbuz)
I (Cəbrayıl, Zəngilan) evdə geyilən ayaqqabı. – Sürütmələrı͂: gey, əv soyuxdu (Zəngilan) II (Qafan, Qazax, Mingəçevir, Şəki) qoşqu heyvanları vasitəsi
(Quba) qoz, fındıq və ya tutun erkən tökülən çiçəkləri. – Ağacün süsələri tüküldi
(Gəncə) bax süysün
(Şərur) gözümçıxdıya salmaq. – Məsələm, ögəy ana uşağı süsər
(Qax) acgöz
(Salyan) bazar günü. – Süt güni gedərüg bazara
(Qafan) xırda yarpaqlı, südlü, şirəli yabanı yem bitkisi adı. – Sütdiyənin üstə çoxlu qurt olur
(Mingəçevir) bax sütdiyən
(Salyan) südlü aş. – Dügini sütə tökürsən, bişir, bərk olur, ona süthopbaca de:rüg
(Göyçay, Qazax) oyun adı
(Əli Bayramlı) bax sütməsülüx’
(Kürdəmir) bax sütdiyən
(Şamaxı) bax sütdiyən. – Quzumçun süttkan gətdim
(Gədəbəy) bax sulux. – Mərəkə nədi, süux adam oldu nədi
(Lənkəran) bax saval. – Süval sindi
(Ordubad) bir bəhanə ilə aradan çıxmaq, əkilmək. – Süvüldiyib ortadan çıxdım
(Qazax) bağlamaq üçün qapının arxasından keçirilən ağac. – Palıt ağacınnan qapı süyəni qayrıllar
(Gədəbəy) bax süğmə. – Süymə iki haçanın arasına qoyulan ağaşdı
(Ağdərə, Başkeçid, Borçalı, Daşkəsən, Füzuli, Gəncə, Qazax, Oğuz, Şəmkir, Tovuz, Zaqatala, Zərdab) 1
(Qax, Zaqatala) 1. sülənmək 2. yaltaqlanmaq
(Gəncə) boynundan, peysərindən tutmaq. – At atı süysünnüyüf; – Gənə süysünnəməx’mi isdiyirsən?
(Ordubad) sürüşkən (yer). – Ordan getmə, ora süyulcağdı
(Zəngibasar) veyllənmək. – Ə:, harda süyüllənirdin?
(Gəncə) qaməti düz, görkəmli, boy-buxunlu. – Süyümlü adama paltar da yaraşar
(Gəncə) qaməti düz olmayan, görkəmsiz. – Süyümsüz adamın paltar əyninnən düşür
(Şəmkir) yabanı dərman bitkisi adı. – Süyündürüx’dən dərman qayırellar
(Gəncə, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Şəki) xəlvətcə qaçmaq, əkilmək, aradan çıxmaq. – Dalaşan uşağ süyüşüb aradan çıxdı (Oğuz); – Qaçmağ ayıfdı, süyüşdüm
(Qazax) üstün. – Ağıl ağıldan süyüşüx’lü olor, sə nə de:rsən buna, a Fatma?
I (Quba) aşsüzən, süzgəc. – Dügi quy bir az süzegdə dursun, suyi tükülsün II (Quba) çıraq və ya lampada işığı artırıb-əskildən hissə
(Şəki) bax süzeg I. – Süzəx’nən süzərux aşı
(Bakı, İrəvan) örtük
(Zaqatala) şüyüd. Şş
(Xudat) köhnə ayaqqabı
(Ağdam, Şuşa) qəflətən, gözlənilmədən. – Elə otumuşdux, şabbadanxeyir qapı açıldı (Ağdam); – Şabbadanxeyir budu ha, bir də gördüm gəlif çıxır kəndə (Ş
(Cəbrayıl) bax şabbadanxeyir
(Ağdam, Cəlilabad, İsmayıllı, Şəki, Tovuz) üyüdülən dəndən dəyirmançıya verilən muzd. – Bığdanın şa:dını çıxıblar (İsmayıllı); – Bi put dənə bi girvən
(Xaçmaz) şad, kefi kök ◊ Şad-şadəmər olmax – şad olmaq, kefi kök olmaq. – Arzu edirəm ki, həmişə şad-şadərəm olasız
(Salyan) üyüdülən dəndən dəyirmançıya verilən muzd. – Qabağlar şa:daqqiynan üydərdilər dəni
(Balakən) süsəpən
şadaraşavaş eləməx’: (Qazax) hər hansı bir xəbəri yaymaq, xəbərçilik etmək. – Bircə sa:tda şadaraşavaş eleyflər kin, Abbas o toydan gəlef
(Qax) işsiz, boş-boşuna, avara
(Zaqatala) şad, dərdsiz, qəmsiz. – Dostum, həmişə şaddaxsan, niyə?
(Ucar) çolaq
(Şuşa) uşaq oyunu adı
(Ağcabədi, Ağdam, Ağdərə, Bərdə, Borçalı, Naxçıvan, Zəngilan) bax şa:d. – Dəyirmanın yə:si puta bir girvənkə şahad alırdı (Ağdam); – Dəyirmanda şahad