SÜYSÜN

(Ağdərə, Başkeçid, Borçalı, Daşkəsən, Füzuli, Gəncə, Qazax, Oğuz, Şəmkir, Tovuz, Zaqatala, Zərdab)
1. peysər (Daşkəsən, Gəncə, Qazax, Tovuz). – Süysünümə bir yumruğ ilişdirdi, gözümə qarannıx çöx’dü (Daşkəsən); – Süysün göydənin üsüdündə olar (Borçalı)
2. boyun (Ağdərə, Başkeçid, Borçalı, Füzuli, Gəncə, Qazax, Şəmkir). – Səni görüm süysünüη altında qalsın (Qazax); – Həsənin süysünü həmməşə əyridi (Gəncə); – Süysünü yoğun adamdı (Ağdərə)
3. onurğa sümüyünün boyunla birləşdiyi yer (Oğuz). – Həmit dayının süysününnən yel tututdu (Oğuz); – Süysünümnən ağrı tutub (Zərdab)
SÜYMƏ
SÜYSÜNMƏK

Значение слова в других словарях