(İsmayıllı) nişastalı. – Əcəb özməncdi undu
(Gədəbəy) evlənən oğlan, bəy oğlan. – Özünəbəy kin ortuya çıxdı oynamağa, şavaş töküləjəx’ hər yerdən
(Tovuz) toy günü oğlan evindən gəlin gətirməyə gedən adamlar, oğlanın tay-tuşları
(Ağcabədi, Bərdə, Yevlax) bax özünəbəy. – Toyda özünnənbəy oynadı, ucuzduğ olar
(İmişli) əkilmədən, toxum səpilmədən öz-özünə bitmə (taxıl və ya bəzi mədəni bitkilərdə). – Bı zəmi özünnənbitmə taxıldı, əkməmişig onu
(Qazax) həddibüluğa çatmaq. – Gədənin səsi gərrənif, özünü bozardıf diyəsən
(Qazax) həddibüluğa çatmaq. – Onun nə yaşı var, hələ heç özünü qızartmıyıf
(Qazax) öz gücünə, öz ümidinə. – Özvadına qalsa, başaramaz o bu işi
(Cəbrayıl) guya, guya ki. – Özyannan indi kişi xeylağıdı, gör nə deyir
(Ucar) şanapipik. – Pabbabacı çəmənniyə qommuşdu
(Salyan) kəlağayı növü adı. – Pabeda kəlağayısı hava rəngundə olur, künclərində də quş şəkli
(Lənkəran, Şamaxı) alıcı quşların ayağına geydirmək üçün dəri ayaqlıq. – Quşuma gözəl paçabənd almışam (Lənkəran); – Qırğı paçabəndi qırıb qaçıb
(Çənbərək, Gədəbəy) mal-qara ayaqlarının dərisi
I (Xanlar) çatlamış meyvə. – Bu paçal meyvələri bir yerə topluyun, maηa lazımdı II (Borçalı, Dərbənd, Qazax) qoyun yatağı yanında (körpə quzular üçün)
(Ağdam) çatlamaq. – Çox yağış yağdığınnan narrar paçalladı
paça:şırma oturmax: (Zaqatala) qıçını qıçının üstünə aşıraraq oturmaq
(Qax) qoğalın bir növü
(Qax) astana. – Padamda niyə oturıysın, içəri gəl
I (Ağdam, Naxçıvan) 1. dırnaq (heyvanlarda) (Ağdam); – Dəvənin padışı olmaz (Naxçıvan) 2. mahmız (xoruzda)
(Bərdə) toy məclisini idarə edən. – Bizim kətdə Hümbət adında bir kişi olur, o, toyda padşah olardı
(Şəmkir) fiziki cəhətdən zəif (adam)
(Axalsxi) mayasız xəmirdən bişirilən çörək. – Pağacaya çox bişmək lazımdı
(Göyçay) ağılı bağlamaq üçün düzəldilmiş ağac
(Göyçay) pağız ilə bağlamaq. – Qardaşım ağılı pağızladı
(Borçalı) xörək adı. – Paxaç südnən, yağnan, şəkərnən, murtoynan pişər
(Qax) saman qırıntısı
(Qax, Zaqatala) xörək adı. – Dayım məni paxalay yimağa çağırdı (Zaqatala)
(Ucar) təəccüb bildirən nida. – Paxxay, on yaşında uşağ iyirmi kilo buğdanı öyə apardı!
(Çənbərək) qovub salmaq, doldurmaq. – Qoruxçu malı dama paxıdı
(Salyan) nöqsan, eyib ◊ Paxırın açmağ – eybini söyləmək, başqasının yanında qüsurlarını açıb demək. – O:n paxırın açmağdansa, özünnən danış
(Cəlilabad) xırdalanmaq. – Bı daş nə tez paxlalandı
(Qazax) uzunqulplu tava. – Paxracda bişmiş lovya hər yeməx’dən ləzətdidi
(Ucar) anbar
(Meğri) lay. – Adama iki pakı biçip çevirecesiz mən gəlincən
(Qax) xörək adı
(Qazax) igid
I (Laçın) yabanı bitki adı II (Gədəbəy) gödəkboylu. – Palağ uşaxdı Əlinin gədəsi
(Kürdəmir) dirək, paya. – Palamaları yerə yaxşı bərkit, tərəcələr sımmasın
(Cəbrayıl) bax palama. – Qurdun laxdalarını qurmağ üçün palaman qırmax lazımdı
(Qarakilsə) tənbəl
(Bakı, Salyan) küçə. – Suraxanı palanının tinindəki öyləri uçurdub tıramvay çəkillər (Bakı)
(Xaçmaz) palanduz. – Palanbizi gətir, çüvəlin yırtığın tikim
(Qax, Zaqatala) aşsüzən. – Düyünü palankaşda süzdüm (Zaqatala)
(Qax, Zaqatala) bax palankaş. – Düyüdən bir palankeş aş çıxdı (Qax)
(Qax, Zaqatala) bax palankaş. – Palankəşi gəti, aşı süzüm (Qax); – Bazardan palankəş aldım (Zaqatala)
(Qazax) qoyunun qarnının altını və baldırlarını qırxmaq. – Qoçu palanna
I (Ağdam) qoz növü. – Bizdə palantökən var II (Xanlar) dağ yolunda yük heyvanlarının çətin keçdiyi yer, yolun narahat yeri
(Basarkeçər) künc daşı (binada). – Öyü tix’məx’çin iki yüz dənə palavar lazımdı
(Dərbənd) kiçik palaz
(Şamaxı) nişastadan bişirilmiş yemək. – Ay qız, paldanı doğra