is. 1. Ağızda dişlərin olmadığı hal. 2. məc. dan. Zəiflik, sözükeçməzlik, iradəsizlik
is. məh. Ağcaqanad. Qərvənd çox ditdili və milçək olan yerdi. Ə.Haqverdiyev. Durğun suyun qırağında toz kimi ditdili uçuşurdu
is. [fars.] Şərq nağıllarında: müsbət qəhrəmanlara qarşı qoyulan çirkin, eybəcər, həddən artıq cəsamətli, buynuzlu əfsanəvi vücud, heyvan
is. [fars.] köhn. 1. Məhkəmə, tribunal. Əgər Kərbəlayı Heydərin ona iki yüz manat borcu var, kağızını qoysun divana
is. [fars.] tar. Türkiyə sultanlığında məşvərətçi orqan
is. [fars.] Yaxın və Orta Şərq ədəbiyyatında: bir və ya bir neçə şairin qafiyə və ya rədiflərinin axırıncı hərflərinə görə əlifba sırası ilə düzülmüş
is. [fars.] Oturmaq və ya uzanmaq üçün uzun yumşaq taxt. Yumşaq meşin divanlarda, bilmirəm, nə xasiyyət var ki, eləcə oturan kimi yuxuya cumursan
dan. köhn. bax divan1. [Aydəmir:] Mən deyirdim, divan-dərə görməmiş qız qapılara düşməsin. C.Cabbarlı
is. tar. XIX əsrdə: mahal inzibat idarəsinin rəisi. [Müsyö Jordan:] Bu saatda Təbrizdə oturan ingilis konsulundan sizin divanbəyiniz mənə kağız yetird
is. tar. Divanbəyi vəzifəsi
is. [fars.] Dəli. Məcnun tək divanəyəm; Gəzirəm dağda-daşda. (Bayatı). Divanəmisən? Yaxud da axmaq? Get, yoxsa yeyərsən əlli toxmaq
bax dəlicəsinə
“Divanələnmək”dən f.is
f. Divanə olmaq, dəli olmaq. Genə bir leylivəş yarə dil verdi; Könül Məcnun təki divanələnmiş. M.V.Vidadi
“Divanələşmək”dən f.is
f. Divanə olmaq, dəliləşmək, getdikcə ağlını itirmək
is. Dəlilik. Ta düşdü dillərə qəmi-eşqim hekayəti; Divanəlikdə tutdu sözüm hər vilayəti. S.Ə.Şirvani
[fars.] klas. bax divanəvar. Sonra gündən-günə divanəsər etdin məni sən; Məktəbimdən soyudub, dərbədər etdin məni sən
zərf [fars.] klas. Dəli kimi, dəlicəsinə. Sadıq bəy gedir, xan divanəvar gəzinir. Ə.Haqverdiyev
[fars.] klas. bax divanəvar. Mənim divanəvəş könlüm; Bir zülfi-piçu tab istər. Məhəmməd bəy aşıq
is. [fars.] köhn. 1. Bolşevik inqilabından əvvəl: yerlərdə olan inzibati hökumət idarələrinə verilən ümumi ad
sif. [fars.] köhn. 1. Divana, hökumətə aid olan. 2. Xüsusən rəsmi fərman və əmrlərin yazıldığı ərəb yazısı növlərindən birinin adı
is. [fars.] folk. Hər misrası 15 hecadan, hər bəndi isə 4 misradan ibarət olan aşıq şeir forması
is. [fars.] 1. Binaların üstünü saxlamaq və daxilini bölmələrə ayırmaq üçün müxtəlif tikinti materiallarından çəkilən sədd
is. Kiçik divar, alçaq divar
sif. Divarı olan, divar (hasar) çəkilmiş. Divarlı bağ. Sarı samanla suvanmış olan palçıq divarlı otaqların birində böyük şairə Məhsəti xanım, o birind
sif. Divar üçün yararlı, münasib. Divarlıq daş
bax divzad
[lat.] Diversiya (təxribat) işi aparan adam, təxribatçı
[lat.] 1. Zərbə vurulacaq yerdən düşmənin fikrini yayındırmaq üçün aparılan hərbi əməliyyat. 2. Xarici dövlət və ya sinfi düşmən təşkilatları agentlər
[fr.] Əsas tamaşaya və ya konsertə əlavə olaraq göstərilən musiqili, yaxud dramatik tamaşa
sif. Gövdəsi çox yekə, çox cəsamətli və biçimsiz
[lat.] mal. Səhmdarlar cəmiyyəti üzvləri arasında bölünməli olan gəlirin bir hissəsi; hər bir səhmdarın payına düşən gəlir
[fr. əsli lat.] 1. Topçu, bəzən zirehli tank və atlı qoşun hissələrində bölmə. Divizion komandiri. Divizion qərargahı
is. [lat.] Bir neçə alay və briqadadan ibarət qoşun birləşməsi. Piyada diviziyası. Tank diviziyası
sif. Div xasiyyətli, pis xasiyyətli, yolagetməz. Divqılıq adam
is. [fars.] Nağıllarda: div balası, balaca div
is. [ər.] Ölkə, məmləkət. diyar-diyar bax diyarbədiyar. O göyərçin ki, gəzdi dünyanı diyar-diyar; ülfətin carçısı kimi; sənin qəlbinin canlı parçası k
zərf Bu ölkədən o ölkəyə; ölkələri dolaşaraq. Aşıq deyər, budu yar; Xalın deyər, budu yar; Qoydun kamana məni; Atdın diyarbədiyar
is. [ər.] köhn. Keçmiş zamanda: öldürülmüş adam və ya heyvan əvəzinə öldürənin verməli olduğu mal və ya pul; qanbahası
is. məh. Atın boynuna bağlanan ip; çatı. [Dərviş:] Diyin atın boğazında irəlidən hazır idi. A.Divanbəyoğlu
is. 1. Yeni ayaq açan uşaqları yeriməyə öyrətmək üçün arabacıq; yüyürək. 2. Kiçik metal təkərcik (məs
sif. Diyircəyi, yaxud diyircəkləri olan, diyircək üzərində duran, diyircək vasitəsilə hərəkət edən. Diyircəkli stol
is. Ağır bir şeyi bir yerdən başqa bir yerə diyirlədib aparmaq üçün altına qoyulan dəyirmi ağac, boru parçası və s
“Diyirləmək”dən f.is
bax diyirlətmək
“Diyirlənmək”dən f.is
f. Yuvarlanaraq bir istiqamətə doğru hərəkət etmək, yuvarlanmaq (dəyirmi, yuvarlaq şeylər haqqında). Diyirlənən bu yöndəmsiz … düşmən tankı idi
“Diyirlətmək”dən f.is