“Çırpışdırmaq”dan f.sif
f. Gizlicə götürmək; oğurlamaq, çalmaq. Qurban demir ki, gərək kartoşkaya qarovul çəkək? Demir ki, kulaklar kartoşkanı çırpışdırırlar? Mir Cəlal
“Çırpmaq”dan f.sif
f. 1. Tozunu almaq və ya başqa məqsədlə ağac və ya əllə vurmaq, döyəcləmək, silkələmək. Yun çırpmaq. Xalçanı çırpmaq
təql. Tüpürərkən çıxan səs. □ Çırt atmaq – tüpürmək, tüpürərkən çırt səsi çıxartmaq. [Qənbərqulu:] [Əsgər] uzun bir çubuq da qoyub damağına, sağa da ç
zərf Çırtıldayaraq, çırt səsi çıxararaq; bərk alışaraq. Nəhayət, tonqal alovlanıb çırtaçırt yandı. B
is. Quru odun, çırpı və s. yanarkən çırt-çırt səslə qalxan qığılcım. Közərən kösövlərdən qopan çırtdaqlar yuxarıya, bacaya doğru sıçradı
sif. dan. Boş, mənasız, cəfəng. Çırtı-pırtı söhbət
is. 1. Bir və iki əlin bir neçə barmağını (adətən orta barmaqları baş barmağa) zərblə bir-birinə vurub çırt səsi çıxarma; çırtmıq
“Çırtıldamaq”dan f.sif
f. Çırt-çırt səs çıxarmaq, çırt eləmək. Yanan yüzlərlə elektrik lampalarının süd kimi işıqlandırdığı yerdə qaynaq şamlarının gözqamaşdırıcı qığılcımla
is. Quru odun və s. yanarkən və ya quru otu tapdalayarkən çıxan səs, çırtçırt səsi. Ocaq qalanmış, quru ağac budaqlarının çırtıltı ilə yanmasından əmə
is. Yanan və ya közərən ocaqdan çıxan parıltılı kiçik hissəciklər; qığılcım
“Çırtlamaq”dan f.sif
f. 1. Qabığı, bərk şeyi dişlə bərk basaraq parçalamaq; xırdalamaq; sındırmaq. Tum çırtlamaq. 2. Gül açmağa başlamaq, açılmağa, cücərməyə başlamaq
1. bax çırtıq 1-ci mənada. 2. Barmaqlardan birinin (adətən orta barmağın) ucunu baş barmağa dayayaraq zərblə vurma; çırtıq, çırtmıq
“Çırtmaq”dan f.sif
bax çırtlamaq 3-cü mənada. Araba şəhərdən çıxarkən günəş yenicə çırtır, şərqi bürüyən qırmızılıqdan üfüqlərdəki dağ silsiləsi kimi görünən buludlar əl
“Çırtmalamaq”dan f.sif
f. Barmaqla çırtma vurub yoxlamaq. İkisi də küçəni o taya keçib, qarpızsatan bir gənc qıza tərəf yönəldi
1. bax çırtıq 1-ci mənada. 2. bax çırtma1 2-ci mənada
is. tib. Dərinin tük kisəciyinin və piy vəzisinin irinli iltihabı
is. Milçək. Quş dənə yığılar, çibin şirəyə. (Ata. sözü)
sif. Saf, təmiz, qəşəng (uşaq dilində)
is. tib. Dəridə və selikli qişalarda qabarcıqlı səpgi və titrətmə-qızdırma şəklində təzahür edən ağır keçici xəstəlik
is. 1. bot. Çılpaqtoxumlu və örtülütoxumlu bitkilərin ləçək tacından və erkəkciklə dişicikdən ibarət çoxalma orqanı
is. bot. Çiçəklənmə. Ağacların çiçəkaçma dövrü
is. bot. Budağın çiçək olan hissəsi
is. Çiçək yetişdirməklə məşğul olan adam, çiçəkçilik mütəxəssisi; gülçü
is. Bağçılığın bir sahəsi kimi çiçək, bəzək bitkiləri becərib yetişdirmə işi. Heç şübhə yoxdur ki, ildən-ilə genişlənən elmi tədqiqat işləri bir çox b
bax güldan
is. Çiçəyə qarşı peyvənd etmə (bax çiçək2)
bax daltonizm
“Çiçəkləmək”dən f.is
f. Çiçək açmaq, çiçəklənmək. Ağaclar çiçəkləmişdi. Meşələr bahar səslərilə dolu idi. İ.Əfəndiyev
“Çiçəkləndirmək”dən f.is
f. 1. Bir yerdə çiçək əkib becərmək. Bağçanı çiçəkləndirmək. // Bir yeri çiçəklərlə bəzəmək. 2. məc. İnkişaf etdirmək, tərəqqi etdirmək
“Çiçəklənmək”dən f.is
f. 1. Çiçək açmaq, gül açmaq, çiçəkləmək. Çiçəklənib bar verir sulananda bağ-bağat; Su ilə boz səhrada canlanıb qalxır həyat
sif. Çiçək açmış, gül açmış: çiçəklənmiş. Bir yanda kəkliklər, ayna bulaqlar; Bir yanda bülbüllər, çiçəkli bağlar
is. Çiçək əkilmiş yer, çoxlu çiçək bitən lək, bağça. Xanın evinin qabağı çiçəklik və böyük bağçalıqdı
bax gülpərəst
1. bax çiçəkpərəst. 2. is. zool. Ağacın çürümüş yerlərində yaşayan cücü
is. bot. Çiçəkayaqcığının yuxarı, enli hissəsi
is. Bitkilərin çiçək və qönçələri ilə qidalanan bəzi böcəklərin adı
ara s. [fars.] Nə olsun ki, nə xeyri var, təəssüf ki. Sərraf əlində olsan əgər yoxdu qiymətin; Bir ləlsən, çifaidə, yox qədrini bilən
is. 1. Dəridə, əksərən üzdə əmələ gələn qəhvəyi və ya sarımtıl rəngli xırda ləkələr, çillər; ləkə, xal
is. zool. Tetraquşular ailəsindən alabəzək kiçik meşə quşu
is. bot. Kökümsovlu çoxillik ot bitkisi
sif. Çoxlu çili olan, çil basmış, çil. Çil-çil xoruz. Çil-çil toyuq. – Cücələrim bəzəklidir; Bəzəklidir, düzəklidir; Sarı, çilçil hər rənglidir