f. Dərmanlamaq, dərman səpmək, dərman vurmaq. Yaranı davalamaq
“Davalanmaq”dan f.is
məch. Dərmanlanmaq, dərman səpilmək, dərman vurulmaq
“Davalatmaq”dan f.is
icb. Dərmanlatmaq
sif. 1. Davaya, mübahisəyə səbəb ola bilən; qalmaqallı, mübahisəli, münaqişəli. Davalı məsələ. – Davalı yerdə ot bitməz
sif. Dərman olan, əlacı olan, müalicəsi mümkün olan. Davalı dərd. Davalı xəstəlik
bax davalı
is. [ər.] 1. Dözüm, möhkəmlik, taqət, tab; müqavimət qabiliyyəti. Onun soyuğa heç davamı yoxdur. – Dərdə kimin vardır mən tək davamı; Eşqin mərəziyəm,
is. Öz sələfinin işini, fəaliyyətini davam və inkişaf etdirən adam. Vaqif yolunun davamçısı olan Zakir şerimizə həqiqi satira gətirmişdir
bax davamçı
is. [ər.] köhn. Davametmə müddəti, davametmə qabiliyyəti; davamlılıq
sif. 1. Hər cür çətinliyə, məşəqqətə, məhrumiyyətə, əzab və əziyyətə davam gətirən; dözümlü. O, çox davamlı adamdır
xüs. Bəzi mürəkkəb sifətlərin ikinci tərkib hissəsi; məs.: odadavamlı, soyuğadavamlı, istiyədavamlı
is. Davamlı şeyin hal və xassəsi; dözümlülük, möhkəmlik. Parçanın davamlılığı. İnsanın soyuğa davamlılığı artdıqca soyuqdəymə xəstəliklərinə tutulma i
sif. 1. Davamı, dözümü olmayan, müqavimət edə bilməyən. Soyuğa davamsız bitkilər. // Zəif, dözümsüz. Davamsız adam
is. Davamsız şeyin hal və keyfiyyəti. Qarın davamsızlığı. Paltarın davamsızlığı. // Dözümsüzlük. Ağrıya davamsızlıq
is. Qoyun-keçi; xırdabuynuzlu mal-qara. Kəndin gözəl davarını; Parçalayan, yeyən budur, “Mənəm – mənəm!” deyən budur
is. Davar yetişdirmə işi
sif. Davarı olan
sif. Dərmansız, əlacsız; çarəsi, əlacı, müalicəsi olmayan. Davasız dərd. – Onun gövdəsinə daraşan yara; Təbibsiz, davasız simlər atmışdır
sif. və zərf Qalmaqalsız, mübahisəsiz, sakit. Davasız, tüfəngsiz bircə gecədə; Sahili sahilə çata bilərdim
bax davasız2
bax davasız1
bax davasız2. Belə bir padşah tapılsa, davasız-şavasız hər şey düzələr. “M.N.lətif.”. [Hacı] fikirləşdi ki: “Hamısı birdir, toy olanda Qumru köçəcək,
is. Dərmansızlıq, əlacsızlıq; davası-dərmanı olmama
is. [ər.] köhn. Mürəkkəbqabı. Bulud havada gedər; Qələm davata gedər. (Bayatı). …Davat və qələmimdən başqa, heç bir şeyə gümanım gəlmir
is. 1. mus. Xərək (musiqi alətlərində simlərin altına qoyulan taxta parçası). 2. zool. Cırcırama
is. Davranma tərzi; hərəkət, rəftar. Gənc qızın hərəkət və davranışlarından onun qəlbindəki həyəcanları aydıncasına oxuyurdum
sif. Yaxşı rəftarı, davranışı olan; xoşrəftar
“Davranmaq”dan f.is. Siqətülislam, inqilabda bitərəf davranmasına baxmayaraq, məşrutəçilərin tərəfini saxlamaqda idi
f. Özünü aparmaq, münasibət bildirmək. Təbriz inqilabçıları çox ehtiyatlı davranmalıdırlar. M.S.Ordubadi
is. mus. İki tərəfinə dəri çəkilmiş, xüsusi ağacla vurularaq, güclü səs çıxaran zərbli musiqi aləti; təbil
is. Davul çalan adam
is. məh. Tappıltı, ayaq səsi
dan. “Daha” sözünün ixtisarı. [Koroğlu:] Bacını aparmaq istəyirsən, gəl apar, day söyüş niyə söyürsən? “Koroğlu”
is. Biryaşar at balası, dayça. Day at olunca, yiyəsi mat olar. (Ata. sözü). Qarabağda nə day qaldı, nə dana; Bu gün, sabah hərə qaçar bir yana
bax dayə. Bir tərəfdə Şəhrəbanu xanım oturubdur, bir tərəfdə Şərəfnisə xanım, bir tərəfdə onun dayası Xanpəri
is. 1. Binanın və s.-nin sınmış pərdilərini, yaxud uçulan divarı və s. saxlamaq, eləcə də meyvəsi çox olan ağac budaqlarını sınmaqdan qorumaq üçün onl
“Dayaqlamaq”dan f.is
f. Dayaq vermək, altına dayaq qoymaq
“Dayaqlanmaq”dan f.is. Ağacların dayaqlanması
məch. Dayaq verilmək, altına dayaq qoyulmaq
sif. 1. Dayağı olan. Dayaqlı ağac. 2. məc. Köməkli, arxalı; himayəçisi, arxası, köməyi olan. Dayaqlı adam
sif. Dayağa yarayan. Dayaqlıq tir. Dayaqlıq ağac
sif. 1. Dayağı olmayan. 2. məc. Köməyi, arxası olmayan
is. Köməyi, arxası olmama, dayağı olmama
bax dayəlik
“Dayamaq”dan f.is
f. 1. Dirəmək, söykəmək, kip yanaşdırmaq (yaxınlaşdırmaq). Nikitin dodağını lap Aslanın qulağına dayadı